Tjonge.. de afgelopen jaren zweette ik als een ottertje met dit warme weer. Dit jaar heb ik nergens last van. De afgelopen jaren kwam ik extreem aan van het vocht als ik ongesteld moest worden. Soms wel tot 8 kilo (ja artsen schrokken zich rot) eenmaal ongesteld vloog het er ook weer af, maar tegenwoordig kom ik netjes een pondje aan ofzo. Met het warme weer zoals we dat nu hebben zou ik vorig jaar de huisarts weer mogen hebben bezoeken vanwege het vele vele vocht vasthouden. Steevast als het warm werd dan zwol mijn lichaam op, en werd ik op plaspillen gezet.
Dit keer kwam ik even 2 kilo aan, mijn lichaam schakelde en mijn lichaam pakte de bedoeling zelf op en voerde het vocht af. Jippie!
Mijn vochtprobleem lijkt hiermee echt verleden tijd. Of wat zeg ik..? Lijkt? IS ha!
*happy*
woensdag 24 juli 2013
dinsdag 16 juli 2013
Onder de 100 !!
Hoera, hoera hoera! Eindelijk ben ik op een officiële weegdag onder de 100 kilo. Al een paar maal mocht ik er aan snuffelen maar omdat het gewicht steeds schommelt was dat steeds niet op een dinsdag en dan nu eindelijk de prachtige cijfers: 99,4 kilo.
Wauw, wauw, wauw!
Eindelijk die maaaaagische grens onder gedoken.
Ik ben zo blij!
Wauw, wauw, wauw!
Eindelijk die maaaaagische grens onder gedoken.
Ik ben zo blij!
zaterdag 13 juli 2013
8 maanden na de operatie
Vandaag is het 8 maanden na de operatie. Wat is er toch een hoop veranderd sinds 8 maanden geleden. Om te beginnen mijn gewicht. Vanmorgen stond de weegschaal op 99,7 kilo. Dat is maar liefst 42,3 kilo lichter dan 8 maanden geleden. Vaste lezers weten dat ik mijn gewicht louter op dinsdag meetel dus voordat ik begin te juichen dat ik onder de 100 ben, wacht ik eerst even dinsdag af. Het zal tenslotte niet voor het eerst zijn dat ik al onder de 100 weeg en dan op dinsdag (officiele weegdag) er weer boven. Hou vingers gekruist.
Net onder of net boven de 100 het is zo'n magische grens maar ik ben hoe dan ook zo'n 42 kilo kwijt en dat is natuurlijk belachelijk veel. Dat is meer dan een 10 jarig kind weegt. Dat is meer dan 8 zakken aardappels, dat is 42 pakken suiker.
Draag dat maar eens de hele dag met je mee!
Wat een bewegingsvrijheid heb ik er voor terug gekregen. Ik ben niet meer beperkt in mijn mogelijkheden. Iets van de grond oprapen, veters strikken, benen over elkaar doen, ik kan het weer allemaal. Trap oplopen, stukje rennen, het huishouden, ik draai mijn hand er niet meer voor om. Heerlijk.
Mijn autogordel klik ik met gemak dicht, kleding die op het oog veel te klein lijkt blijkt als gegoten te zitten en als ik mezelf in een spiegel of ruit zie ben ik verbaast over hoe ik er uit zie.
En dan heb ik nog een winst behaald die ik bijna zou vergeten. Het mooie weer zorgde altijd voor extreem zweten. Maar met de mooie dagen die we hadden zweette ik eens niet als een otter. Gewoon helemaal niet! En op het strand keken mensen me niet aan alsof ik een bezienswaardigheid ben.
Dat kijken is trouwens zo-wie-zo veranderd. Waar ik ook liep, supermarkt, straat,waar dan ook, mensen keken naar me. Nu ga ik op in de massa en val ik niet meer op.
Alhoewel... vorige week kwam ik op school en had ik een jurk aan waarvan ik zelf ook concludeerde dan ondanks dat ik nog altijd een BMI van boven de 37 heb, deze me wel enorm goed stond. Ik was niet de enige die dat vond. Er was zelfs 1 moeder waarvan haar mond gewoon openviel toen ze me zag. Ik werd overladen met complimenten en single vaders die me nooit zagen staan keken nu ineens bewonderend.
Die single vaders die me eerst niet zagen staan kunnen wat mij betreft hoe dan ook de hoogste boom in. Toen niet, nu ook niet. Er zijn genoeg mannen die op zware vrouwen vallen want over mannelijke belangstelling heb ik nooit te klagen gehad. Vrouwen die zichzelf altijd maar te dik te vinden en daardoor denken dat ze onaantrekkelijk zijn, ik nodig ze uit eens een paar lesjes zelfvertrouwen bij me te volgen. Want geloof me, er zijn mannen die niet op dik vallen maar er zijn er ook die dat wel doen en er zijn mannen die het geen zak uitmaakt of je dun of dik bent als je maar verzorgd bent, lief bent of wat dan ook.
Inmiddels begin ik het aan mijn huid wel te zien, dat enorme afvallen. Mijn borsten zijn niet meer zo stevig en gevuld als ze waren. Het vel van met name mijn bovenbenen en bovenarmen hangen als gevolg van overtollige huid. Mijn buik vast ook maar dat die ik dan weer niet zo omdat die altijd al hing. Voorlopig zie ik vooral hoe die enorme buik steeds minder enorm wordt.
Kortom. 8 maanden na dato gaat het nog steeds goed met mij. Al waren mijn vit B12, D en ijzer te laag bij mijn bloedtesten. ik heb daar aanvulling voor gekregen en eerlijk is eerlijk, ik merk nog niet echt dat het helpt. Dat is wel wat balen omdat ik dagen heb dat ik echt heel moe ben. Maar als ik dat afweeg.. toen ik dik was had ik ook dagen dat ik heel moe was, gewoon omdat dik zijn heel veel energie vreet. Dus of dat nou zo'n verschil maakt weet ik niet. En ik heb nu dagen dat ik voor dood op de bank zit maar evenveel dagen dat ik bruis van energie en die had ik toen niet dus dan 100 keer liever dit :)
Op naar de 9 maanden!
Net onder of net boven de 100 het is zo'n magische grens maar ik ben hoe dan ook zo'n 42 kilo kwijt en dat is natuurlijk belachelijk veel. Dat is meer dan een 10 jarig kind weegt. Dat is meer dan 8 zakken aardappels, dat is 42 pakken suiker.
Draag dat maar eens de hele dag met je mee!
Wat een bewegingsvrijheid heb ik er voor terug gekregen. Ik ben niet meer beperkt in mijn mogelijkheden. Iets van de grond oprapen, veters strikken, benen over elkaar doen, ik kan het weer allemaal. Trap oplopen, stukje rennen, het huishouden, ik draai mijn hand er niet meer voor om. Heerlijk.
Mijn autogordel klik ik met gemak dicht, kleding die op het oog veel te klein lijkt blijkt als gegoten te zitten en als ik mezelf in een spiegel of ruit zie ben ik verbaast over hoe ik er uit zie.
En dan heb ik nog een winst behaald die ik bijna zou vergeten. Het mooie weer zorgde altijd voor extreem zweten. Maar met de mooie dagen die we hadden zweette ik eens niet als een otter. Gewoon helemaal niet! En op het strand keken mensen me niet aan alsof ik een bezienswaardigheid ben.
Dat kijken is trouwens zo-wie-zo veranderd. Waar ik ook liep, supermarkt, straat,waar dan ook, mensen keken naar me. Nu ga ik op in de massa en val ik niet meer op.
Alhoewel... vorige week kwam ik op school en had ik een jurk aan waarvan ik zelf ook concludeerde dan ondanks dat ik nog altijd een BMI van boven de 37 heb, deze me wel enorm goed stond. Ik was niet de enige die dat vond. Er was zelfs 1 moeder waarvan haar mond gewoon openviel toen ze me zag. Ik werd overladen met complimenten en single vaders die me nooit zagen staan keken nu ineens bewonderend.
Die single vaders die me eerst niet zagen staan kunnen wat mij betreft hoe dan ook de hoogste boom in. Toen niet, nu ook niet. Er zijn genoeg mannen die op zware vrouwen vallen want over mannelijke belangstelling heb ik nooit te klagen gehad. Vrouwen die zichzelf altijd maar te dik te vinden en daardoor denken dat ze onaantrekkelijk zijn, ik nodig ze uit eens een paar lesjes zelfvertrouwen bij me te volgen. Want geloof me, er zijn mannen die niet op dik vallen maar er zijn er ook die dat wel doen en er zijn mannen die het geen zak uitmaakt of je dun of dik bent als je maar verzorgd bent, lief bent of wat dan ook.
Inmiddels begin ik het aan mijn huid wel te zien, dat enorme afvallen. Mijn borsten zijn niet meer zo stevig en gevuld als ze waren. Het vel van met name mijn bovenbenen en bovenarmen hangen als gevolg van overtollige huid. Mijn buik vast ook maar dat die ik dan weer niet zo omdat die altijd al hing. Voorlopig zie ik vooral hoe die enorme buik steeds minder enorm wordt.
Kortom. 8 maanden na dato gaat het nog steeds goed met mij. Al waren mijn vit B12, D en ijzer te laag bij mijn bloedtesten. ik heb daar aanvulling voor gekregen en eerlijk is eerlijk, ik merk nog niet echt dat het helpt. Dat is wel wat balen omdat ik dagen heb dat ik echt heel moe ben. Maar als ik dat afweeg.. toen ik dik was had ik ook dagen dat ik heel moe was, gewoon omdat dik zijn heel veel energie vreet. Dus of dat nou zo'n verschil maakt weet ik niet. En ik heb nu dagen dat ik voor dood op de bank zit maar evenveel dagen dat ik bruis van energie en die had ik toen niet dus dan 100 keer liever dit :)
Op naar de 9 maanden!
dinsdag 25 juni 2013
Héél even
Even, ja héél even zag ik de afgelopen week de weegschaal onder de 100 zakken.
Zaterdagochtend stond de schaal op 100.2 bij het opstaan. Even douchen en langzaam goed wakker worden en toen ik naar de wc ging plaste ik zoveel uit dat het niet anders kon dan dat ik onder die 100 moest zitten en jaaaaaa hoooooor 98,8 om precies te zijn.
Ik wist zelf natuurlijk ook wel dat dit niets zou zeggen. Zomaar op de dag wegen is immers iets anders dan mijn vaste weegmoment meteen smorgens. En het was zaterdag en de ervaring heeft me inmiddels wel geleerd dat het gewicht gedurende de week best kan schommelen dus dat het goed is vast te houden aan 1 vaste weegdag, en dat is bij mij de dinsdag.
Vandaag is het weer zo'n dinsdag en de weegschaal stond vanmorgen zelfs alweer op 100.5 maar even, heel even heb ik dan toch even mogen voorproeven aan de weegschaal die onder de 100 zakte. Dat is een sensatie, een belevenis, een wauwmoment, koude en warme rillingen tegelijk en eerlijk is eerlijk een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. Van 142 kilo naar onder de 100 dat lijkt haast onmogelijk, dat is dan zo onbereikbaar ver. En nu was ik daar. Heel kort maar toch, en binnenkort -misschien komende week al wel- definitief.
Van 80 kilo overgewicht heb ik er nu minder dan 40 over. Iets meer dan de helft van mijn overgewicht ben ik kwijt. Onwaarschijnlijk, onvoorstelbaar en toch zo ontzettend waar!
Zaterdagochtend stond de schaal op 100.2 bij het opstaan. Even douchen en langzaam goed wakker worden en toen ik naar de wc ging plaste ik zoveel uit dat het niet anders kon dan dat ik onder die 100 moest zitten en jaaaaaa hoooooor 98,8 om precies te zijn.
Ik wist zelf natuurlijk ook wel dat dit niets zou zeggen. Zomaar op de dag wegen is immers iets anders dan mijn vaste weegmoment meteen smorgens. En het was zaterdag en de ervaring heeft me inmiddels wel geleerd dat het gewicht gedurende de week best kan schommelen dus dat het goed is vast te houden aan 1 vaste weegdag, en dat is bij mij de dinsdag.
Vandaag is het weer zo'n dinsdag en de weegschaal stond vanmorgen zelfs alweer op 100.5 maar even, heel even heb ik dan toch even mogen voorproeven aan de weegschaal die onder de 100 zakte. Dat is een sensatie, een belevenis, een wauwmoment, koude en warme rillingen tegelijk en eerlijk is eerlijk een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. Van 142 kilo naar onder de 100 dat lijkt haast onmogelijk, dat is dan zo onbereikbaar ver. En nu was ik daar. Heel kort maar toch, en binnenkort -misschien komende week al wel- definitief.
Van 80 kilo overgewicht heb ik er nu minder dan 40 over. Iets meer dan de helft van mijn overgewicht ben ik kwijt. Onwaarschijnlijk, onvoorstelbaar en toch zo ontzettend waar!
woensdag 19 juni 2013
-40 !!
YES
Jahoe
hoera!
Er is 40 kg af !!
(niet de eerste keer de afgelopen weken maar wel de eerste keer op dinsdag. Oooh, ik hoop zo dat ik door mijn plateau heen ben!)
Jahoe
hoera!
Er is 40 kg af !!
(niet de eerste keer de afgelopen weken maar wel de eerste keer op dinsdag. Oooh, ik hoop zo dat ik door mijn plateau heen ben!)
maandag 17 juni 2013
Na 7 maanden en bloeduitslagen
Weer aangekomen deze week. Balen.
In totaal ben ik in deze afgelopen maand 1 kilo afgevallen. Wat het totaal op 38,8 afgevallen brengt in 7 maanden. Nog steeds heel erg veel natuurlijk, alleen heb ik al 2 keer op de schaal gezien dat ik al meer dan 40 kwijt was. Alleen was dat steeds niet op dinsdag, en dinsdag is mijn officiële weegdag dus dat staat nergens genoteerd.
1 kilo afgevallen in totaal in een maand tijd is natuurlijk niet veel. Het is zo ontzettend lang geleden dat ik minder dan 103 kilo woog. En het schijnt dat je lichaam dan door een plateau heen moet. Zpu het daar dan echt zo erg mee te maken hebben?
Of zal het te maken hebben met mijn bloedwaardes waarover de internist mij belde?
Vitamine B12 tekort (= 140 terwijl 150 de ondergrens is)
Vitamine D tekort (= 44 terwijl 50 de ondergrens is)
IJzertekort (=7 terwijl 7,5 bij vrouwen de ondergrens is)
Niet allemaal heel schokkend laag dus. Wel laag genoeg om in te grijpen. Dus heb ik staaltabletten voorgeschreven gekregen (kuur van 3 maanden) om mijn ijzer omhoog te brengen, vitamine D moet ik 1 keer per maand een drankje voor drinken (3 maanden achter elkaar dus in totaal 3 stuks) en voor mijn vitamine B12 mag ik nu elke 2 maanden een injectie gaan halen bij de huisarts (dit is meteen chronisch voorgeschreven)
Voor mijn operatie waren mijn vitamine D en ijzer ook al aan de lage kant. Niet laag genoeg om in te grijpen, wel iets om in de gaten te houden zeiden ze toen. Dus dat dit nu nog iets lager is geworden is op zich niet zo gek omdat ik nu aanzienlijk minder eet natuurlijk.
Die vitamine B12 is helemaal nieuw.
Vitamine B12 is een bekend verschijnsel na een GBP. De vitamine B12 kan minder goed doen wat hij moet doen omdat de maag nog maar deels werkt en juist die maagsappen zijn noodzakelijk bij B12. De ene mens heeft daar na een GBP geen moeite mee maar een ander deel van de GBPers wel. Het komt met regelmaat voor dus vandaar dat ik dit dan ook meteen chronisch voorgeschreven heb gekregen. Nou, als dat alles is HA!
Ik vind dat het wel waard na mijn winst van gewichtsverlies.
Oja mijn cholesterol was ook iets gedaald. Deze was voorheen 4,9 terwijl men vanaf 5 spreekt van een lichte verhoging. Nu was deze 4,6. 4,9 was ook nog steeds gezond maar 4,9 is wel erg dicht bij 5 natuurlijk dus die lichte daling is toch wel prettig.
Kortom, ondanks de tekorten toch heel tevreden. Nu weer snel in de echt dalende lijn wat betreft gewicht hoop ik!
In totaal ben ik in deze afgelopen maand 1 kilo afgevallen. Wat het totaal op 38,8 afgevallen brengt in 7 maanden. Nog steeds heel erg veel natuurlijk, alleen heb ik al 2 keer op de schaal gezien dat ik al meer dan 40 kwijt was. Alleen was dat steeds niet op dinsdag, en dinsdag is mijn officiële weegdag dus dat staat nergens genoteerd.
1 kilo afgevallen in totaal in een maand tijd is natuurlijk niet veel. Het is zo ontzettend lang geleden dat ik minder dan 103 kilo woog. En het schijnt dat je lichaam dan door een plateau heen moet. Zpu het daar dan echt zo erg mee te maken hebben?
Of zal het te maken hebben met mijn bloedwaardes waarover de internist mij belde?
Vitamine B12 tekort (= 140 terwijl 150 de ondergrens is)
Vitamine D tekort (= 44 terwijl 50 de ondergrens is)
IJzertekort (=7 terwijl 7,5 bij vrouwen de ondergrens is)
Niet allemaal heel schokkend laag dus. Wel laag genoeg om in te grijpen. Dus heb ik staaltabletten voorgeschreven gekregen (kuur van 3 maanden) om mijn ijzer omhoog te brengen, vitamine D moet ik 1 keer per maand een drankje voor drinken (3 maanden achter elkaar dus in totaal 3 stuks) en voor mijn vitamine B12 mag ik nu elke 2 maanden een injectie gaan halen bij de huisarts (dit is meteen chronisch voorgeschreven)
Voor mijn operatie waren mijn vitamine D en ijzer ook al aan de lage kant. Niet laag genoeg om in te grijpen, wel iets om in de gaten te houden zeiden ze toen. Dus dat dit nu nog iets lager is geworden is op zich niet zo gek omdat ik nu aanzienlijk minder eet natuurlijk.
Die vitamine B12 is helemaal nieuw.
Vitamine B12 is een bekend verschijnsel na een GBP. De vitamine B12 kan minder goed doen wat hij moet doen omdat de maag nog maar deels werkt en juist die maagsappen zijn noodzakelijk bij B12. De ene mens heeft daar na een GBP geen moeite mee maar een ander deel van de GBPers wel. Het komt met regelmaat voor dus vandaar dat ik dit dan ook meteen chronisch voorgeschreven heb gekregen. Nou, als dat alles is HA!
Ik vind dat het wel waard na mijn winst van gewichtsverlies.
Oja mijn cholesterol was ook iets gedaald. Deze was voorheen 4,9 terwijl men vanaf 5 spreekt van een lichte verhoging. Nu was deze 4,6. 4,9 was ook nog steeds gezond maar 4,9 is wel erg dicht bij 5 natuurlijk dus die lichte daling is toch wel prettig.
Kortom, ondanks de tekorten toch heel tevreden. Nu weer snel in de echt dalende lijn wat betreft gewicht hoop ik!
dinsdag 4 juni 2013
Lichter dan in 13 jaar
Ik ben onder de 103 kilo.
Hiermee ben ik lichter dan ik in 13 jaar geweest ben!!
HAPPY
(ps ik heb mijn streefgewicht van 92 naar 88 gedaan. 'nog maar 10 kilo' had ik te gaan. 15 lukt ook wel toch?)
Hiermee ben ik lichter dan ik in 13 jaar geweest ben!!
HAPPY
(ps ik heb mijn streefgewicht van 92 naar 88 gedaan. 'nog maar 10 kilo' had ik te gaan. 15 lukt ook wel toch?)
dinsdag 28 mei 2013
Controle bij internist
Vanmorgen eerst thuis op de weegschaal. oef gelukkig, die 1,2 die er aan was gekomen is er weer af plus 2 ons. Dus de teller staat op 1,4 kg afgelopen week wat het totaal op 38,2 kg brengt. Hierna op controle geweest bij de internist.
Ik zag de chirurg lopen die mij geopereerd had maar helaas geen mogelijkheid even een woord met hem te wisselen. Ik zat er voor de internist en dr de Brauw riep net iemand binnen voor een intake. Wel jammer, had hem graag persoonlijk bedankt.
Deze internist had ik nooit eerder gezien. Aardige man. 'Eens even kijken...' zei hij met een oog op het computerscherm '... bij aanvang was je 142 kg. Nou, dat ben je nu zeker niet meer! Hoeveel weeg je nu?' 103,8 rondde ik even af naar 104 kg. 'Zó dat is bijna 40 kg! Dat is geweldig he? Hoe voel je je?' En babbelden we wat. Hadden het onder andere over sporten en ik vertelde van mijn knie. Ja, hardlopen is belastend voor je knieën, fitness is goed dat je dat doet, liefst beetje uitbreiden naar meerdere keren per week. Nee, beetje fietsen en wandelen is leuk maar niet echt een krachtinspanning. Zweten moet je, dan ben je goed bezig voor je spieren. Grinnik, ik werd helemaal blij en optimistisch van deze olijke man. Verder nog een praatje pot over de prachtige omgeving waar ik woon, over de verwachtingen ten aanzien van mijn gewicht en daar stond ik alweer buiten met een nieuwe afspraak voor over een half jaar met hem:)
Hierna nog even bloedprikken bij het lab en daarover heb ik over 2 weken een telefonisch gesprek met deze man. Hopen dat de bloeduitslagen goed zijn. Aan de vrolijkheid van de internist zal het in elk geval niet liggen!
Ik zag de chirurg lopen die mij geopereerd had maar helaas geen mogelijkheid even een woord met hem te wisselen. Ik zat er voor de internist en dr de Brauw riep net iemand binnen voor een intake. Wel jammer, had hem graag persoonlijk bedankt.
Deze internist had ik nooit eerder gezien. Aardige man. 'Eens even kijken...' zei hij met een oog op het computerscherm '... bij aanvang was je 142 kg. Nou, dat ben je nu zeker niet meer! Hoeveel weeg je nu?' 103,8 rondde ik even af naar 104 kg. 'Zó dat is bijna 40 kg! Dat is geweldig he? Hoe voel je je?' En babbelden we wat. Hadden het onder andere over sporten en ik vertelde van mijn knie. Ja, hardlopen is belastend voor je knieën, fitness is goed dat je dat doet, liefst beetje uitbreiden naar meerdere keren per week. Nee, beetje fietsen en wandelen is leuk maar niet echt een krachtinspanning. Zweten moet je, dan ben je goed bezig voor je spieren. Grinnik, ik werd helemaal blij en optimistisch van deze olijke man. Verder nog een praatje pot over de prachtige omgeving waar ik woon, over de verwachtingen ten aanzien van mijn gewicht en daar stond ik alweer buiten met een nieuwe afspraak voor over een half jaar met hem:)
Hierna nog even bloedprikken bij het lab en daarover heb ik over 2 weken een telefonisch gesprek met deze man. Hopen dat de bloeduitslagen goed zijn. Aan de vrolijkheid van de internist zal het in elk geval niet liggen!
maandag 27 mei 2013
Balen
Morgen alweer een weegdag maar vandaag nog even de update van vorige week. en die was niet zo best! 1,2 kilo erbij :(
Balen.
Hoe ik het precies voor elkaar gekregen heb weet ik niet.
Misschien speelde mee dat het met de man waarop ik verliefd werd, toch niet zo bleek te werken als gehoopt. Dat is dus gestopt. En ja daar ben ik best verdrietig over geweest.
Ben ik toch meer gaan eten naar aanleiding daarvan?
Of was het omdat ik een week te laat ongesteld werd (heeft de breuk daarmee ook van doen?) en als ik ongesteld moet worden krijg ik onwijze zin in chocolade en ja dat heeft dus langer geduurd als anders. Maar was het zóveel meer?
Of was de breuk gewoon dat ik het 'me erg aantrok' en ging het letterlijk aan mijn lijf vastzitten?
Of zal het zijn dat ik rond die 103 begin te komen en al in geen 13 jaar onder dat gewicht ben geweest. En heeft mijn lichaam er gewoon vreselijke moeite mee om daar onder te komen?
Want afgelopen week lette ik onwijs op en ik zag vanmorgen dat ik die 1,2 kilo nog steeds niet helemaal kwijt ben.
Ik weet het niet.
Feit is dat het er aan kwam.
O ja en dat ik morgen naar mijn controle in het ziekenhuis mag. Dat is ook een feit :)
Ik ben vooral benieuwd of mijn bloeduitslagen goed zijn wat betreft mijn opname vitamines, maar die moet ik morgen pas prikken dus dat duurt dan nog even voordat ik dat hoor.
Hoe dan ook: morgen wegen.
Zowel thuis (weegdag) als in het ziekenhuis.
Ik ben benieuwd :)
Balen.
Hoe ik het precies voor elkaar gekregen heb weet ik niet.
Misschien speelde mee dat het met de man waarop ik verliefd werd, toch niet zo bleek te werken als gehoopt. Dat is dus gestopt. En ja daar ben ik best verdrietig over geweest.
Ben ik toch meer gaan eten naar aanleiding daarvan?
Of was het omdat ik een week te laat ongesteld werd (heeft de breuk daarmee ook van doen?) en als ik ongesteld moet worden krijg ik onwijze zin in chocolade en ja dat heeft dus langer geduurd als anders. Maar was het zóveel meer?
Of was de breuk gewoon dat ik het 'me erg aantrok' en ging het letterlijk aan mijn lijf vastzitten?
Of zal het zijn dat ik rond die 103 begin te komen en al in geen 13 jaar onder dat gewicht ben geweest. En heeft mijn lichaam er gewoon vreselijke moeite mee om daar onder te komen?
Want afgelopen week lette ik onwijs op en ik zag vanmorgen dat ik die 1,2 kilo nog steeds niet helemaal kwijt ben.
Ik weet het niet.
Feit is dat het er aan kwam.
O ja en dat ik morgen naar mijn controle in het ziekenhuis mag. Dat is ook een feit :)
Ik ben vooral benieuwd of mijn bloeduitslagen goed zijn wat betreft mijn opname vitamines, maar die moet ik morgen pas prikken dus dat duurt dan nog even voordat ik dat hoor.
Hoe dan ook: morgen wegen.
Zowel thuis (weegdag) als in het ziekenhuis.
Ik ben benieuwd :)
maandag 13 mei 2013
Na een half jaar
Vandaag is het precies een half jaar geleden dat ik geopereerd werd.
Wat is het alweer lang geleden, en wat lijkt het tegelijkertijd kort.
Inmiddels telt de weegschaal 37,8 kilo minder. Ik ben van kledingmaat 58-60 naar maat 50 gegaan.
Ik beweeg weer graag en veel. Eet alles waar ik zin in heb (lijnen kan altijd nog mocht de weegschaal stagneren) en ik merk dat mijn smaak echt veranderd is.
Hield ik vroeger best van een frietje? Daar doe je me nu echt geen plezier meer mee. Van veel suiker word ik moe, van vet of stug vlees ga ik overgeven, ook van chips word ik misselijk en wijn tikt sneller aan dan dat ik gewend was. Ik was altijd al een goede fruit en groenten eter en dat is alleen maar meer geworden. Wat echt verschilt is dat ik veel meer vlees eet dan dat ik gewend was. Ooit leerde ik bij weight wachters dat 90 gram vlees voor een vrouw genoeg is. Na een GBP is dat het zeker niet, dus eet ik net zo veel vlees als dat ik op kan. Kip en vis hadden altijd al mijn voorkeur en dat kan ik beiden nog steeds goed verdragen dus helemaal goed.
Oke, wat wel minder is, is dat ik geen brood en rijst meer kan verdragen. Afwachten of dat nog terug komt. Maar als dat niet zo is, dan zij het zo. (Zeg ik, één van de grootste rijstliefhebbers van het land)
Nadat ik in januari fitness oppakte ben ik ook gaan hardlopen maar helaas, helaas heb ik sinds vorige week last van mijn linkerknie. Even iets rustiger doen dus, dat neemt niet weg dat ik nog steeds kan wandelen, fietsen, en tuinieren dus dat doe ik dan ook graag. Ik moet echt voldoende bewegen omdat ik anders zo gaar als een klontje boter word. Dat vinden mijn honden niet zo erg geloof ik :)
Waar ik wel echt moeite mee heb gehad is met water drinken. Het is een veel gehoorde klacht na een gbp maar gelukkig kan ik inmiddels weer rustig 1,5 a 2 liter per dag wegdrinken zoals ik gewend was. En liters thee natuurlijk want daar heb ik nooit last van gehad. Voor mijn gbp klokte ik vaak tussendoor een glas weg. Na het tandenpoetsen, voordat ik de deur uitging, na het opstaan. Dat kan nu echt niet meer. Als ik 2 of 3 slokjes achter elkaar drink dan voel ik de boel in opstand komen. Rustig drinken is en blijft dus noodzakelijk. Maar een kniesoor die daar op let.
Kortom het gaat echt heel goed met mij. Had ik dit maar veel en veel eerder gedaan!
Wat is het alweer lang geleden, en wat lijkt het tegelijkertijd kort.
Inmiddels telt de weegschaal 37,8 kilo minder. Ik ben van kledingmaat 58-60 naar maat 50 gegaan.
Ik beweeg weer graag en veel. Eet alles waar ik zin in heb (lijnen kan altijd nog mocht de weegschaal stagneren) en ik merk dat mijn smaak echt veranderd is.
Hield ik vroeger best van een frietje? Daar doe je me nu echt geen plezier meer mee. Van veel suiker word ik moe, van vet of stug vlees ga ik overgeven, ook van chips word ik misselijk en wijn tikt sneller aan dan dat ik gewend was. Ik was altijd al een goede fruit en groenten eter en dat is alleen maar meer geworden. Wat echt verschilt is dat ik veel meer vlees eet dan dat ik gewend was. Ooit leerde ik bij weight wachters dat 90 gram vlees voor een vrouw genoeg is. Na een GBP is dat het zeker niet, dus eet ik net zo veel vlees als dat ik op kan. Kip en vis hadden altijd al mijn voorkeur en dat kan ik beiden nog steeds goed verdragen dus helemaal goed.
Oke, wat wel minder is, is dat ik geen brood en rijst meer kan verdragen. Afwachten of dat nog terug komt. Maar als dat niet zo is, dan zij het zo. (Zeg ik, één van de grootste rijstliefhebbers van het land)
Nadat ik in januari fitness oppakte ben ik ook gaan hardlopen maar helaas, helaas heb ik sinds vorige week last van mijn linkerknie. Even iets rustiger doen dus, dat neemt niet weg dat ik nog steeds kan wandelen, fietsen, en tuinieren dus dat doe ik dan ook graag. Ik moet echt voldoende bewegen omdat ik anders zo gaar als een klontje boter word. Dat vinden mijn honden niet zo erg geloof ik :)
Waar ik wel echt moeite mee heb gehad is met water drinken. Het is een veel gehoorde klacht na een gbp maar gelukkig kan ik inmiddels weer rustig 1,5 a 2 liter per dag wegdrinken zoals ik gewend was. En liters thee natuurlijk want daar heb ik nooit last van gehad. Voor mijn gbp klokte ik vaak tussendoor een glas weg. Na het tandenpoetsen, voordat ik de deur uitging, na het opstaan. Dat kan nu echt niet meer. Als ik 2 of 3 slokjes achter elkaar drink dan voel ik de boel in opstand komen. Rustig drinken is en blijft dus noodzakelijk. Maar een kniesoor die daar op let.
Kortom het gaat echt heel goed met mij. Had ik dit maar veel en veel eerder gedaan!
dinsdag 7 mei 2013
Compliment
Afgelopen week werd ik aangesproken door een man. Ik was aan het rennen toen er een man op een fiets mij voorbij reed en naar me begon te gebaren. Ik kon hem niet verstaan omdat ik mijn oortjes in had, want op mijn mobiele telefoon staan de mp3 's van Evy, die mij door mijn trainingen heen praat en waarbij ik op de maat van de bijbehorende muziek mijn ritme ren.
Vandaar dat ik 1 van de oortjes uit mijn oor haalde en hem vragend aankeek.
'Respect, ik heb zoveel respect voor jou. Ik zie je vaker rennen. Echt respect, ik vind het zo knap!' riep hij naar me met zijn duim omhoog.
'Dank je wel' riep ik vrolijk terug en vervolgde mijn weg terwijl ook hij verder fietste.
Zomaar een compliment van een wildvreemde man. Iemand die de moeite neemt gewoon even iets aardigs te zeggen. Wat een heerlijk gevoel!
Ik kan me voorstellen dat ik voor hem een klein dikkertje ben die daar over straat heenrent, terwijl ik me verderlicht voel met al die verloren kilo's.
Ik werd in elk geval helemaal warm van zijn compliment. Heerlijk!
Vandaar dat ik 1 van de oortjes uit mijn oor haalde en hem vragend aankeek.
'Respect, ik heb zoveel respect voor jou. Ik zie je vaker rennen. Echt respect, ik vind het zo knap!' riep hij naar me met zijn duim omhoog.
'Dank je wel' riep ik vrolijk terug en vervolgde mijn weg terwijl ook hij verder fietste.
Zomaar een compliment van een wildvreemde man. Iemand die de moeite neemt gewoon even iets aardigs te zeggen. Wat een heerlijk gevoel!
Ik kan me voorstellen dat ik voor hem een klein dikkertje ben die daar over straat heenrent, terwijl ik me verderlicht voel met al die verloren kilo's.
Ik werd in elk geval helemaal warm van zijn compliment. Heerlijk!
dinsdag 30 april 2013
Bye Morbide!!
Wauw, wauw, wauw! Ik verwachtte wel dat er deze week minimaal 3 ons af zou gaan dus verwachtte ook wel dat ik naar 35 kilo eraf zou gaan. Maar jemig.. ik verwachtte geen 1,3 kilo en zo is er niet alleen plots 36 kilo af, in plaats van 35, maar is ook mijn BMI onder de 40 gekomen!!! 39,9 om precies te zijn.
Hiermee ben ik van mijn morbide obesitas af en heb ik officieel ernstige obesitas :))
Ja, dat is wel een feestje waard!
Ik ga gelijk vlaggen en live muziek regelen bij ons in het dorp! Misschien een kleedjesmarkt erbij? Wordt helemaal leuk.
**Happy**
Hiermee ben ik van mijn morbide obesitas af en heb ik officieel ernstige obesitas :))
| BMI < 17.5 | Anorexie |
| BMI tussen 20-25 | Ideaal gewicht |
| BMI tussen 26 en 30 | Overgewicht |
| BMI tussen 31 en 35 | Obesitas |
| BMI tussen 36 en 40 Hier ben ik nu met 39,9 (106 kilo) | Ernstige obesitas |
| BMI tussen 41 en 50 | Morbide obesitas |
| BMI tussen 51 en 60 Hier startte ik met 53.4 (142 kilo) | Super morbide obesitas |
| BMI hoger dan 60 | Super super morbide obesitas |
Ja, dat is wel een feestje waard!
Ik ga gelijk vlaggen en live muziek regelen bij ons in het dorp! Misschien een kleedjesmarkt erbij? Wordt helemaal leuk.
**Happy**
dinsdag 23 april 2013
Verliefd
Ik ben verliefd.
Dus onzeker, dus zeker, dus voel ik me mooi, dus voel ik me helemaal niet mooi, dus voel ik me stralend, dus voel ik me...
Pfff wat een gedoe verliefd zijn. En ik hoef me helemaal niet onzeker te voelen, want daar geeft hij geen enkele aanleiding voor. het spat van hem af dat hij mij even leuk vind als ik hem. En toch voel ik die stomme onzekerheid over wederzijds. Slaat nergens op.
Ik heb hem foto's laten zien van toen ik zwaarder was, verteld over mijn operatie. Hij gaf niet echt een reactie. Hij leek er niet echt mening over te hebben. Hij is zelf ook behoorlijk fors. Ik vind hem leuk om wie hij is, lief, toegewijd, ik kan met hem praten, lachen. Ik neem aan dat dit andersom ook zo is, dus ook daarin hoef ik niet onzeker te zijn. En toch ben ik dat. Dan vraag ik me af of hij mijn borsten wel leuk genoeg vind die inmiddels geslonken zijn van maat 'mijn grote trots' naar maatje 'tja wat zullen we er eens van vinden' Beetje slappe bende geworden. Terwijl de rest van mijn lijf met sporten wel te manipuleren valt lijken die borsten van mij een eigen leven te leiden :(
Zoals gezegd geeft hij mij geen enkele aanleiding om me onzeker te moeten voelen.
Het zal allemaal wel bij verliefd zijn horen..
Dus onzeker, dus zeker, dus voel ik me mooi, dus voel ik me helemaal niet mooi, dus voel ik me stralend, dus voel ik me...
Pfff wat een gedoe verliefd zijn. En ik hoef me helemaal niet onzeker te voelen, want daar geeft hij geen enkele aanleiding voor. het spat van hem af dat hij mij even leuk vind als ik hem. En toch voel ik die stomme onzekerheid over wederzijds. Slaat nergens op.
Ik heb hem foto's laten zien van toen ik zwaarder was, verteld over mijn operatie. Hij gaf niet echt een reactie. Hij leek er niet echt mening over te hebben. Hij is zelf ook behoorlijk fors. Ik vind hem leuk om wie hij is, lief, toegewijd, ik kan met hem praten, lachen. Ik neem aan dat dit andersom ook zo is, dus ook daarin hoef ik niet onzeker te zijn. En toch ben ik dat. Dan vraag ik me af of hij mijn borsten wel leuk genoeg vind die inmiddels geslonken zijn van maat 'mijn grote trots' naar maatje 'tja wat zullen we er eens van vinden' Beetje slappe bende geworden. Terwijl de rest van mijn lijf met sporten wel te manipuleren valt lijken die borsten van mij een eigen leven te leiden :(
Zoals gezegd geeft hij mij geen enkele aanleiding om me onzeker te moeten voelen.
Het zal allemaal wel bij verliefd zijn horen..
dinsdag 16 april 2013
In de tuin
Wat een heerlijk weer is het inmiddels geworden, zalig!
Een vriendin belde om te vragen of ik zin had om met onze honden een stuk te wandelen. En zo liepen we een dik uur in een stevig tempo terwijl onze honden speelden en renden.
Er was een dag, en dat is nog maar 5 maanden geleden, dat ik dat uur stevig doorlopen niet kon volhouden, dat ik nonstop hijgde en vervolgens dagenlang spierpijn had. Nee, dan het verschil met nu. Toen ze me thuis weer afzette besloot ik me eens aan de tuin te wagen. Een paar jaar geleden heb ik ook eens een poging gedaan en met veel puffen en steunen heb ik toen wel wat kunnen doen maar echt zoden aan de dijk zetten deed het niet. Vandaar dat de afgelopen jaren er een buurman tegen een kleine vergoeding de tuin kwam doen want het was voor mij onbegonnen werk. Het huishouden was al zwaar genoeg.
Nu kwam ik dus thuis en in plaats van hijgend neer te ploffen, besloot ik even een beetje in de tuin te rommelen. Maar eerst wilde ik even dweilen binnen. Dus hond in bench en ik dweilen om vervolgens de tuin onder handen te nemen. 2 uurtjes later was mijn tuin spik en span! Ik was er zelf compleet door overdonderd, zo snel en makkelijk als dat ging. En dat was dus nadat ik al een uur op de hei gelopen had en het huis gedweild had!
En spierpijn? Hahaha nee joh. Had ik destijds vreselijk pijn in mijn rug en onwaarschijnlijke spierpijn over mijn hele lijf na die ene poging in de tuin, ditmaal geen centje pijn. Helemaal nergens. Alleen de volgende dag iets in mijn bovenbenen achterin, van het vooroverbuigen denk ik, maar dat merkte ik eerlijk gezegd nauwelijks, het was meer dat ik me bewust afvroeg of ik nou echt nergens iets voelde.
Er zijn mensen die zich met mijn bmi (40,7 momenteel) megadik voelen. Ik voel me superslank en het sporten werpt echt zijn vruchten af in zowel conditie als in spierontwikkeling.
Net nog weer even hardgelopen.
Deze week is mijn schema: 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 5 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 5 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen. (totaal 18 minuten hardlopen en 12 minuten wandelen)
Grinnik, wie had dat ook gedacht 5 maanden geleden! :)
Een vriendin belde om te vragen of ik zin had om met onze honden een stuk te wandelen. En zo liepen we een dik uur in een stevig tempo terwijl onze honden speelden en renden.
Er was een dag, en dat is nog maar 5 maanden geleden, dat ik dat uur stevig doorlopen niet kon volhouden, dat ik nonstop hijgde en vervolgens dagenlang spierpijn had. Nee, dan het verschil met nu. Toen ze me thuis weer afzette besloot ik me eens aan de tuin te wagen. Een paar jaar geleden heb ik ook eens een poging gedaan en met veel puffen en steunen heb ik toen wel wat kunnen doen maar echt zoden aan de dijk zetten deed het niet. Vandaar dat de afgelopen jaren er een buurman tegen een kleine vergoeding de tuin kwam doen want het was voor mij onbegonnen werk. Het huishouden was al zwaar genoeg.
Nu kwam ik dus thuis en in plaats van hijgend neer te ploffen, besloot ik even een beetje in de tuin te rommelen. Maar eerst wilde ik even dweilen binnen. Dus hond in bench en ik dweilen om vervolgens de tuin onder handen te nemen. 2 uurtjes later was mijn tuin spik en span! Ik was er zelf compleet door overdonderd, zo snel en makkelijk als dat ging. En dat was dus nadat ik al een uur op de hei gelopen had en het huis gedweild had!
En spierpijn? Hahaha nee joh. Had ik destijds vreselijk pijn in mijn rug en onwaarschijnlijke spierpijn over mijn hele lijf na die ene poging in de tuin, ditmaal geen centje pijn. Helemaal nergens. Alleen de volgende dag iets in mijn bovenbenen achterin, van het vooroverbuigen denk ik, maar dat merkte ik eerlijk gezegd nauwelijks, het was meer dat ik me bewust afvroeg of ik nou echt nergens iets voelde.
Er zijn mensen die zich met mijn bmi (40,7 momenteel) megadik voelen. Ik voel me superslank en het sporten werpt echt zijn vruchten af in zowel conditie als in spierontwikkeling.
Net nog weer even hardgelopen.
Deze week is mijn schema: 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 5 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 5 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen. (totaal 18 minuten hardlopen en 12 minuten wandelen)
Grinnik, wie had dat ook gedacht 5 maanden geleden! :)
zaterdag 13 april 2013
Na 5 maanden
5 maanden na mijn operatie ziet mijn leven er toch echt heel anders uit.
geopereerden kunnen bijvoorbeeld dumpings krijgen.
Waar iemand op dumpt en hoe dat voelt verschilt nogal. Wat de ene een dumping noemt dat benoemt de ander als zeker géén dumping. Hoe het ook zij, hoe iets heet vind ik even niet zo belangrijk. De vraag is: heb ik ergens last van bij het eten?Ja, dat heb ik!
Teveel vet: kotsmisselijk
Te groot stuk vlees, rijst, te snel eten: slijmvorming en overgeven
Te veel suiker: moe en slaperig
En serieus: daar ben ik me toch blij mee!
Wat ik wel mis is veel water drinken. Voor mijn operatie kon ik glazen vol water weg tanken op een dag. Nu moet ik dat slokje voor slokje voorzichtig drinken. Al gaat het water drinken steeds beter. op goede dagen kan ik 2 slokken achter elkaar drinken. En ik kan een halve liter in zo'n 30 tot 45 minuten op. Frisdrank drink ik helemaal niet meer. De bubbels doen echt ontzettend pijn in mijn maag. Ook koud drinken is een crime. Dronk ik voor mijn operatie bij voorkeur water, tegenwoordig tank ik liters thee weg want warme thee giet het makkelijkste naar binnen.(misschien omdat ik daar op een natuurlijke manier kleinere slokjes van neem?)
Volgende maand ook op controle in het ziekenhuis, ik neem aan dat zij daar ook heel tevreden zijn. Ook moet ik dan bloedprikken en dan gaat men nakijken hoe het met mijn vitamine gesteld is. Krijg ik genoeg binnen? De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik wel eens een multivitamine en maagbeschermer vergeet te slikken terwijl beiden elke dag moeten.
Ik ren, ik fitness, ik kan de autogordel weer dichtkrijgen. Dat ik dat uberhaubt kon was al een mijlpaal maar nu kan ik dat ook terwijl ik mijn (veel te grote) dikke winterjas aan heb.
Ik kwam gisteren tot de ontdekking dat ik precies 2 hesjes heb die mij goed zitten en de rest is allemaal veel te groot. Kleren kopen moet toch echt gaan gebeuren. Ik zag al dat mijn zomerjas zoveel te groot is dat de binnenvoering onder de jas uithangt.
Ach er zijn ergere dingen, nietwaar? ;)
geopereerden kunnen bijvoorbeeld dumpings krijgen.
Waar iemand op dumpt en hoe dat voelt verschilt nogal. Wat de ene een dumping noemt dat benoemt de ander als zeker géén dumping. Hoe het ook zij, hoe iets heet vind ik even niet zo belangrijk. De vraag is: heb ik ergens last van bij het eten?Ja, dat heb ik!
Teveel vet: kotsmisselijk
Te groot stuk vlees, rijst, te snel eten: slijmvorming en overgeven
Te veel suiker: moe en slaperig
En serieus: daar ben ik me toch blij mee!
Wat ik wel mis is veel water drinken. Voor mijn operatie kon ik glazen vol water weg tanken op een dag. Nu moet ik dat slokje voor slokje voorzichtig drinken. Al gaat het water drinken steeds beter. op goede dagen kan ik 2 slokken achter elkaar drinken. En ik kan een halve liter in zo'n 30 tot 45 minuten op. Frisdrank drink ik helemaal niet meer. De bubbels doen echt ontzettend pijn in mijn maag. Ook koud drinken is een crime. Dronk ik voor mijn operatie bij voorkeur water, tegenwoordig tank ik liters thee weg want warme thee giet het makkelijkste naar binnen.(misschien omdat ik daar op een natuurlijke manier kleinere slokjes van neem?)
Volgende maand ook op controle in het ziekenhuis, ik neem aan dat zij daar ook heel tevreden zijn. Ook moet ik dan bloedprikken en dan gaat men nakijken hoe het met mijn vitamine gesteld is. Krijg ik genoeg binnen? De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik wel eens een multivitamine en maagbeschermer vergeet te slikken terwijl beiden elke dag moeten.
Ik ren, ik fitness, ik kan de autogordel weer dichtkrijgen. Dat ik dat uberhaubt kon was al een mijlpaal maar nu kan ik dat ook terwijl ik mijn (veel te grote) dikke winterjas aan heb.
Ik kwam gisteren tot de ontdekking dat ik precies 2 hesjes heb die mij goed zitten en de rest is allemaal veel te groot. Kleren kopen moet toch echt gaan gebeuren. Ik zag al dat mijn zomerjas zoveel te groot is dat de binnenvoering onder de jas uithangt.
Ach er zijn ergere dingen, nietwaar? ;)
dinsdag 9 april 2013
Dansen
2,1 kilo er af deze week! Jemig, das veel!
Dat brengt de totaalstand op 33,4 kilo minder. En dat vanaf november. De dertiende heb ik weer een tussentijdse weging omdat ik dan precies 5 maanden na de operatie ben.
Ik heb net mijn eerste training van rennen met Evy voor deze week er weer opzitten. Echt, ik geniet zo waanzinnig van dat hardlopen.
Deze week loop ik 3 trainingen het volgende schema:
3 minuten hardlopen / 2 minuten wandelen / 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 3 minuten hardlopen / 2 minuten wandelen / 3 minuten hardlopen / 2 minuten wandelen.
4 weken geleden liep ik met moeite 2 minuten hard. Nu is twee minuten hardlopen een fluitje van een cent, 4 weken geleden he? Zó gaaf!
Zaterdag had ik een feest waarbij ik de hele avond bijna nonstop op de dansvloer heb gestaan. Ik kreeg allemaal complimenten van bekenden dat ik er zo goed uit zag en dat ik zo straalde. Ik straalde vast omdat ik zo genoot van ze langdurig kunnen dansen. Ik vind dansen namelijk heel leuk maar mijn lichaam en slechte conditie maakten dat ik na 2 nummers echt weer richting mijn stoel moest. Ik zag het ook gebeuren bij iemand die nog iets dikker is dan ik was. Na 1 nummer moest ze verplicht afhaken vanwege haar slechte conditie. Ik weet hoe dat voelt. Hoe je lijf op dat moment frustreert omdat het je dwingt minder beweging te nemen dan je zou willen. En dat terwijl je de beweging juist zo hard nodig hebt!
Ik ben weer helemaal terug in het sporten. Ik geniet weer van lichaamsbeweging. Mijn lichaam doet nog steeds niet helemaal wat ik zou willen maar damn wat ben ik op de goede weg!
Dat brengt de totaalstand op 33,4 kilo minder. En dat vanaf november. De dertiende heb ik weer een tussentijdse weging omdat ik dan precies 5 maanden na de operatie ben.
Ik heb net mijn eerste training van rennen met Evy voor deze week er weer opzitten. Echt, ik geniet zo waanzinnig van dat hardlopen.
Deze week loop ik 3 trainingen het volgende schema:
3 minuten hardlopen / 2 minuten wandelen / 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 4 minuten hardlopen / 3 minuten wandelen / 3 minuten hardlopen / 2 minuten wandelen / 3 minuten hardlopen / 2 minuten wandelen.
4 weken geleden liep ik met moeite 2 minuten hard. Nu is twee minuten hardlopen een fluitje van een cent, 4 weken geleden he? Zó gaaf!
Zaterdag had ik een feest waarbij ik de hele avond bijna nonstop op de dansvloer heb gestaan. Ik kreeg allemaal complimenten van bekenden dat ik er zo goed uit zag en dat ik zo straalde. Ik straalde vast omdat ik zo genoot van ze langdurig kunnen dansen. Ik vind dansen namelijk heel leuk maar mijn lichaam en slechte conditie maakten dat ik na 2 nummers echt weer richting mijn stoel moest. Ik zag het ook gebeuren bij iemand die nog iets dikker is dan ik was. Na 1 nummer moest ze verplicht afhaken vanwege haar slechte conditie. Ik weet hoe dat voelt. Hoe je lijf op dat moment frustreert omdat het je dwingt minder beweging te nemen dan je zou willen. En dat terwijl je de beweging juist zo hard nodig hebt!
Ik ben weer helemaal terug in het sporten. Ik geniet weer van lichaamsbeweging. Mijn lichaam doet nog steeds niet helemaal wat ik zou willen maar damn wat ben ik op de goede weg!
woensdag 3 april 2013
Rennen met Evy
Ik heb een nieuwe hobby: rennen met Evy.
Nouja, nieuw.. vroeger toen ik slank was, was ik heel sportief. Ik kwam minimaal 1 keer week in de sportschool, vaker twee keer per week en daarnaast rende ik 2 tot 3 keer per week hard.
Hardlopen was destijds een grote hobby van mij en ik had me er al min of meer bij neergelegd dat hardlopen voorgoed tot het verleden zou behoren.
In januari ben ik weer begonnen met sporten in de sportschool en inmiddels al heel wat conditie en spieren erbij probeerde ik een minuutje hard te lopen op de loopband. Auw auw auw mijn vet schudde heen en weer, dat deed ronduit zeer!
Voor mijn min 30 kilo besloot ik mezelf een cadeau te geven. Het werden hardloopschoenen. Ik zocht goede sportschoenen en de schoenen die mij als gegoten zaten waren hardloopschoenen. Te koop met 50% korting. Daar ging mijn hard wel sneller van slaan zeg maar :)
Maarja, dan moet ik nog met mijn BMI van 42,5 (op dat moment) kúnnen hardlopen met dat vat aan mijn lijf. En toen bleek het straktrekkend ondergoed van de HEMA ook nog in de aanbieding. Dus hoppa, ik gekocht. Nou, dat was even wurmen maar uiteindelijk kreeg ik mezelf er in en zat mijn vet dus compact vast tegen mijn lijf. Ha!
Van internet downloade ik rennen met Evy. Evy is een belgische mevrouw die een heel traingsprogramma heeft waarin je in 10 weken van 0 km tot zo'n 5 km kunt hardlopen. Met 3 hardlooptrainingen per week. Oortjes in telefoon en hup Evy praat je de hele training door. 'Nu wandelen, nu rennen, recht voor uit blijven kijken, jij kunt dit, je doet het hartstikke goed en haar prettige stemgeluid met motiverende teksten worden ondersteund door prettige muziek. Gewoon lopen in de maat en hardlopen en wandelen wanneer zij het aangeeft en een kind kan de was doen.
'De eerste training is het zwaarst van allemaal en die heb je nu dus al gehad' sprak zij bemoedigend na mijn eerste training waarbij is steeds 1 minuut en 2 minuten hardliep afgewisseld met wandelen.
En ze had gelijk!
Maar wauw die eerste keer dat ik twee minuten hardliep. De tranen liepen over mijn wangen van puur geluk! Ik liep hard! IK die 4 maanden daarvoor nog een BMI van 53,4 had! Ik die al moe werd van een trap oplopen, het huishouden met moeite deed en al hijgde als ik 10 meter liep. Ik liep hard!
Inmiddels zit ik al in mijn 3e week en heb training nummer 8 er al opzitten. 4 minuten hardlopen doe ik nu zonder al te veel moeite achter elkaar. Nee, dat is geen wereldprestatie maar voor iemand die lichamelijk zo beperkt was als ik was dat een complete onvoorstelbare droom.
Hieronder het schema hardlopen/ wandelen wat ik volg met de totale trainingsduur en het totaal aantal minuten dat er totaal wordt gewandeld en hardgelopen per training.
Training 8 is les 2 week 3:
2 minuten hardlopen/ 2 minuten wandelen/ 2 minuten hardlopen/ 2 minuten wandelen/ 4 minuten hardlopen/ 3 minuten wandelen/ 3 minuten hardlopen/ 3 minuten wandelen/ 3 minuten hardlopen/ 3 minuten wandelen
Totale trainingsduur: 27 minuten waarvan 14 minuten hardlopen en 13 minuten wandelen.
Nouja, nieuw.. vroeger toen ik slank was, was ik heel sportief. Ik kwam minimaal 1 keer week in de sportschool, vaker twee keer per week en daarnaast rende ik 2 tot 3 keer per week hard.
Hardlopen was destijds een grote hobby van mij en ik had me er al min of meer bij neergelegd dat hardlopen voorgoed tot het verleden zou behoren.
In januari ben ik weer begonnen met sporten in de sportschool en inmiddels al heel wat conditie en spieren erbij probeerde ik een minuutje hard te lopen op de loopband. Auw auw auw mijn vet schudde heen en weer, dat deed ronduit zeer!
Voor mijn min 30 kilo besloot ik mezelf een cadeau te geven. Het werden hardloopschoenen. Ik zocht goede sportschoenen en de schoenen die mij als gegoten zaten waren hardloopschoenen. Te koop met 50% korting. Daar ging mijn hard wel sneller van slaan zeg maar :)
Maarja, dan moet ik nog met mijn BMI van 42,5 (op dat moment) kúnnen hardlopen met dat vat aan mijn lijf. En toen bleek het straktrekkend ondergoed van de HEMA ook nog in de aanbieding. Dus hoppa, ik gekocht. Nou, dat was even wurmen maar uiteindelijk kreeg ik mezelf er in en zat mijn vet dus compact vast tegen mijn lijf. Ha!
Van internet downloade ik rennen met Evy. Evy is een belgische mevrouw die een heel traingsprogramma heeft waarin je in 10 weken van 0 km tot zo'n 5 km kunt hardlopen. Met 3 hardlooptrainingen per week. Oortjes in telefoon en hup Evy praat je de hele training door. 'Nu wandelen, nu rennen, recht voor uit blijven kijken, jij kunt dit, je doet het hartstikke goed en haar prettige stemgeluid met motiverende teksten worden ondersteund door prettige muziek. Gewoon lopen in de maat en hardlopen en wandelen wanneer zij het aangeeft en een kind kan de was doen.
'De eerste training is het zwaarst van allemaal en die heb je nu dus al gehad' sprak zij bemoedigend na mijn eerste training waarbij is steeds 1 minuut en 2 minuten hardliep afgewisseld met wandelen.
En ze had gelijk!
Maar wauw die eerste keer dat ik twee minuten hardliep. De tranen liepen over mijn wangen van puur geluk! Ik liep hard! IK die 4 maanden daarvoor nog een BMI van 53,4 had! Ik die al moe werd van een trap oplopen, het huishouden met moeite deed en al hijgde als ik 10 meter liep. Ik liep hard!
Inmiddels zit ik al in mijn 3e week en heb training nummer 8 er al opzitten. 4 minuten hardlopen doe ik nu zonder al te veel moeite achter elkaar. Nee, dat is geen wereldprestatie maar voor iemand die lichamelijk zo beperkt was als ik was dat een complete onvoorstelbare droom.
Hieronder het schema hardlopen/ wandelen wat ik volg met de totale trainingsduur en het totaal aantal minuten dat er totaal wordt gewandeld en hardgelopen per training.
Training 8 is les 2 week 3:
2 minuten hardlopen/ 2 minuten wandelen/ 2 minuten hardlopen/ 2 minuten wandelen/ 4 minuten hardlopen/ 3 minuten wandelen/ 3 minuten hardlopen/ 3 minuten wandelen/ 3 minuten hardlopen/ 3 minuten wandelen
Totale trainingsduur: 27 minuten waarvan 14 minuten hardlopen en 13 minuten wandelen.
dinsdag 26 maart 2013
30 kilo lichter!
Natuurlijk ben ik blij dat ik 30 kilo ben afgevallen, en toch voel ik ook een lichte terleurstelling.
Hoe dat kan? Ik weeg nu 111,7 in plaats van de 142 kilo waar ik mee begon. Tja, ik heb de eerste dagen van mijn weegweek ontzettende buikloop gehad. En dus zag ik de weegschaal naar de 110,5 zakken. Even dacht ik dat ik deze week misschien zelfs wel 30 kilo zou kunnen zijn afgevallen én ook nog eens onder de 110 zou kunnen komen.
Ja, natuurlijk besefte ik dat buikloop het risico met zich meebrengt dat ik meteen weer zou aankomen als de buikloop zou stoppen maar ja.. die hoop he?
Dus voel ik toch een terleurstelling. Klink ik verwend? Eh.. tja.. ik vind van mezelf dat het best verwend overkomt. Ik ben inmiddels zo gewend aan het afvallen dat ik gewoon met terleurstelling kijk hoe de schaal dan toch weer meer aangeeft. En nóg mag ik niet klagen want 0,6 kilo is er toch echt weer mooi blijvend af!
30 kilo lichter, pfff ik weet nog dat ik helemaal in het begin een ticker wilde instellen, en dat ik mijn streefgewicht op 20 kilo minder wilde zetten, in plaats van op de 50 kilo minder die de artsen in eerste instantie voorspellen. Puur uit zelfbescherming.
En nu dan toch iets meer dan 4 maanden later 30 kilo lichter. onvoorstelbaar.
Ik sport (loop zelfs hard sinds vorige week! -daarover een volgende keer meer-), als ik een trap op moet dan sjees ik, in mijn beleving, omhoog en ik draai me hand niet meer om voor een heuveltje meer of minder.
Onvoorstelbaar wat een veranderingen!
Helemaal geweldig gewoon. 30 kilo minder en een wereld van verschil!
Hoe dat kan? Ik weeg nu 111,7 in plaats van de 142 kilo waar ik mee begon. Tja, ik heb de eerste dagen van mijn weegweek ontzettende buikloop gehad. En dus zag ik de weegschaal naar de 110,5 zakken. Even dacht ik dat ik deze week misschien zelfs wel 30 kilo zou kunnen zijn afgevallen én ook nog eens onder de 110 zou kunnen komen.
Ja, natuurlijk besefte ik dat buikloop het risico met zich meebrengt dat ik meteen weer zou aankomen als de buikloop zou stoppen maar ja.. die hoop he?
Dus voel ik toch een terleurstelling. Klink ik verwend? Eh.. tja.. ik vind van mezelf dat het best verwend overkomt. Ik ben inmiddels zo gewend aan het afvallen dat ik gewoon met terleurstelling kijk hoe de schaal dan toch weer meer aangeeft. En nóg mag ik niet klagen want 0,6 kilo is er toch echt weer mooi blijvend af!
30 kilo lichter, pfff ik weet nog dat ik helemaal in het begin een ticker wilde instellen, en dat ik mijn streefgewicht op 20 kilo minder wilde zetten, in plaats van op de 50 kilo minder die de artsen in eerste instantie voorspellen. Puur uit zelfbescherming.
En nu dan toch iets meer dan 4 maanden later 30 kilo lichter. onvoorstelbaar.
Ik sport (loop zelfs hard sinds vorige week! -daarover een volgende keer meer-), als ik een trap op moet dan sjees ik, in mijn beleving, omhoog en ik draai me hand niet meer om voor een heuveltje meer of minder.
Onvoorstelbaar wat een veranderingen!
Helemaal geweldig gewoon. 30 kilo minder en een wereld van verschil!
dinsdag 19 maart 2013
Pretpark
Het is inmiddels een of twee jaar geleden dat ik in Walibi Flevo een attractie werd uitgestuurd omdat ik te dik was om het beveilingspoortje dicht te krijgen.
Ja, dat is een schaamtemoment. Niet alleen alle mensen die al in de attractie zaten keken naar me, ook alle mensen die in de rij stonden te wachten om er ook in te mogen.
Ik moest er uit wegens veiligheidsredenen, en godzijdank nam mijn vriendin mijn plek in, terwijl ze een bloedhekel had aan dat gedraai en gezwaai. Een opoffering voor de kinderen. En een opoffering voor mij want anders had niet alleen ik maar hadden ook onze kinderen er uit gemoeten die er zo graag in wilden, want ze waren nog te jong om zonder ons te gaan, en als zij er uit moesten dan was de impact van mijn dikzijn nog heftiger binnen gekomen bij zowel hun als bij mij.
Afgelopen weekend toog ik ook met 2 kinderen richting een pretpark en ik heb me geen moment afgevraagd of ik ergens wel in zou passen. Ik wist dat ik namelijk overal in zou passen. Met een BMI van 42,5 pas je echt gewoon overal in en dat was een zalig gevoel!
Ook waren er attracties waar ik met 2 kinderen tegenlijk op een bankje zat, terwijl dat 4 maanden geleden echt niet had gekund.
Ik ben niet eenmaal nagestaard, iets waar ik eigenlijk allang aan gewend was dat mensen me aanstaarde alsof ik een bezienswaardigheid was.
Nee, ik ben nog lang niet slank maar ik ga op in de menigte, ook in een pretpark and I love it!
Ja, dat is een schaamtemoment. Niet alleen alle mensen die al in de attractie zaten keken naar me, ook alle mensen die in de rij stonden te wachten om er ook in te mogen.
Ik moest er uit wegens veiligheidsredenen, en godzijdank nam mijn vriendin mijn plek in, terwijl ze een bloedhekel had aan dat gedraai en gezwaai. Een opoffering voor de kinderen. En een opoffering voor mij want anders had niet alleen ik maar hadden ook onze kinderen er uit gemoeten die er zo graag in wilden, want ze waren nog te jong om zonder ons te gaan, en als zij er uit moesten dan was de impact van mijn dikzijn nog heftiger binnen gekomen bij zowel hun als bij mij.
Afgelopen weekend toog ik ook met 2 kinderen richting een pretpark en ik heb me geen moment afgevraagd of ik ergens wel in zou passen. Ik wist dat ik namelijk overal in zou passen. Met een BMI van 42,5 pas je echt gewoon overal in en dat was een zalig gevoel!
Ook waren er attracties waar ik met 2 kinderen tegenlijk op een bankje zat, terwijl dat 4 maanden geleden echt niet had gekund.
Ik ben niet eenmaal nagestaard, iets waar ik eigenlijk allang aan gewend was dat mensen me aanstaarde alsof ik een bezienswaardigheid was.
Nee, ik ben nog lang niet slank maar ik ga op in de menigte, ook in een pretpark and I love it!
vrijdag 15 maart 2013
40 versus 19
Ik was net de crosstrainer afgestapt toen ik uitblies op de buikspier trainer en er twee jonge jongens de sportzaal in stapten. Ze legden matjes op de vloer en deden wat oefeningen. de ene jongen was duidelijk gespierder dan de andere, want terwijl hij zijn oefeningen zonder enige moeite leek te doen, trilde de andere jongen bij elke oefening van de spierspanning.
Na een minuut of 10 verdwenen ze weer. Ik vroeg me af hoe zot dat er uit zal hebben gezien dat ik daar met een vuurrood en bezweet hoofd op apparaten zat te trainen. Zij wisten natuurlijk niet dat ik net cardio had gedaan, hihihi.
Afgelopen week kwamen ze weer binnengestapt. Ditmaal stond ik nog op de crosstrainer waar ik net mee klaar was en vanuit daar liep ik naar het roeiapparaat om ook daar nog een 5 minuten los te gaan. Ditmaal hadden ze geen matjes bij zich, wel halters die ze op de vloer legden om vervolgens met apparaten aan de slag te gaan.
Na het roeien was het buikspierapparaat vrij en gewoonte getrouw plofte ik daarop neer om uit te hijgen terwijl ik buikspieroefeningen deed.
Vandaar uit liep ik naar de rugspiertrainer. Ik zag dat de niet zo getrainde jongen hem op 20 kg had staan. Ik zette hem op 90 kilo en begon aan mijn oefening. De getrainde jongen keek met ogen als schoteltjes toen hij na mij op het apparaat wilde. Stoer liet hij hem staan en deed precies 2x 10 oefeningen terwijl ik er 3x 20 had gedaan.
De gespierde jongen was even later net bezig met zijn beenspieren waarbij hij precies keek op een apparaat waarbij je een stang naar beneden trekt. Hij had daar even daarvoor ook op gezeten en zo te zien had hij met 40 kilo gewerkt. Precies goed, dus ik plofte neer en begon ook aan mijn 40 kilo.
verbijstert keek hij me aan.
De gespierde jongen en ik gingen ongeveer gelijk op. De ene keer hij wat zwaarder, de andere keer ik wat zwaarder, de andere keer hetzelfde. Alleen de minder gespierde jongen die deed niet zoveel. Hij gebruikte overal 20 kilo en deed dan 2x 5. Ik ben 2 maanden geleden ook begonnen met 20 kilo en 1 apparaat lukt mij nog steeds alleen maar 10 kilo en dan net geen 2x20 dus vreemd is het niet.
Wel vreemd is dat op een gegeven de gespierde jongen oefeningen stond te doen met de halters en hij er bij kwam. Hij plofte neer op een apparaat om vanaf daar te kletsen met de andere jongen. 'Hallo.. als je toch met je kont op dat apparaat zit, besteed dan je tijd een beetje nuttig en beweeg ondertussen je benen even heen en weer' dacht ik bij mezelf'.
Ik was zo rete blij met mezelf. Niet omdat ik dat over die jongen dacht hoor (want dat recht heb ik helemaal niet, dat weet ik ook wel) maar omdat er bij mij blijkbaar echt een knop om is. Ik vind het sporten oprecht weer leuk!
Ik sta daar als 40 jarige vrouw gelijkwaardig te zijn aan een sportieve jongen van een jaar of 19, wie had dat ooit gedacht!
De minder sportieve jongen van ook een jaar of 19 oversteeg ik zelfs ruimschoots in mijn kracht.
Tot slot gingen beiden op de crosstrainer en ze hielden het beiden ongeveer 1 minuut vol.
Toen het tijd voor mij was om mijn jongste bij zijn eigen sport op te halen riep de sportieve jongen 'Tot volgende week!' naar me. Natuurlijk riep ik hetzelfde enthousiast terug. Ik geloof dat ik respect heb afgedwongen ;)
Na een minuut of 10 verdwenen ze weer. Ik vroeg me af hoe zot dat er uit zal hebben gezien dat ik daar met een vuurrood en bezweet hoofd op apparaten zat te trainen. Zij wisten natuurlijk niet dat ik net cardio had gedaan, hihihi.
Afgelopen week kwamen ze weer binnengestapt. Ditmaal stond ik nog op de crosstrainer waar ik net mee klaar was en vanuit daar liep ik naar het roeiapparaat om ook daar nog een 5 minuten los te gaan. Ditmaal hadden ze geen matjes bij zich, wel halters die ze op de vloer legden om vervolgens met apparaten aan de slag te gaan.
Na het roeien was het buikspierapparaat vrij en gewoonte getrouw plofte ik daarop neer om uit te hijgen terwijl ik buikspieroefeningen deed.
Vandaar uit liep ik naar de rugspiertrainer. Ik zag dat de niet zo getrainde jongen hem op 20 kg had staan. Ik zette hem op 90 kilo en begon aan mijn oefening. De getrainde jongen keek met ogen als schoteltjes toen hij na mij op het apparaat wilde. Stoer liet hij hem staan en deed precies 2x 10 oefeningen terwijl ik er 3x 20 had gedaan.
De gespierde jongen was even later net bezig met zijn beenspieren waarbij hij precies keek op een apparaat waarbij je een stang naar beneden trekt. Hij had daar even daarvoor ook op gezeten en zo te zien had hij met 40 kilo gewerkt. Precies goed, dus ik plofte neer en begon ook aan mijn 40 kilo.
verbijstert keek hij me aan.
De gespierde jongen en ik gingen ongeveer gelijk op. De ene keer hij wat zwaarder, de andere keer ik wat zwaarder, de andere keer hetzelfde. Alleen de minder gespierde jongen die deed niet zoveel. Hij gebruikte overal 20 kilo en deed dan 2x 5. Ik ben 2 maanden geleden ook begonnen met 20 kilo en 1 apparaat lukt mij nog steeds alleen maar 10 kilo en dan net geen 2x20 dus vreemd is het niet.
Wel vreemd is dat op een gegeven de gespierde jongen oefeningen stond te doen met de halters en hij er bij kwam. Hij plofte neer op een apparaat om vanaf daar te kletsen met de andere jongen. 'Hallo.. als je toch met je kont op dat apparaat zit, besteed dan je tijd een beetje nuttig en beweeg ondertussen je benen even heen en weer' dacht ik bij mezelf'.
Ik was zo rete blij met mezelf. Niet omdat ik dat over die jongen dacht hoor (want dat recht heb ik helemaal niet, dat weet ik ook wel) maar omdat er bij mij blijkbaar echt een knop om is. Ik vind het sporten oprecht weer leuk!
Ik sta daar als 40 jarige vrouw gelijkwaardig te zijn aan een sportieve jongen van een jaar of 19, wie had dat ooit gedacht!
De minder sportieve jongen van ook een jaar of 19 oversteeg ik zelfs ruimschoots in mijn kracht.
Tot slot gingen beiden op de crosstrainer en ze hielden het beiden ongeveer 1 minuut vol.
Toen het tijd voor mij was om mijn jongste bij zijn eigen sport op te halen riep de sportieve jongen 'Tot volgende week!' naar me. Natuurlijk riep ik hetzelfde enthousiast terug. Ik geloof dat ik respect heb afgedwongen ;)
woensdag 13 maart 2013
Na precies 4 maanden
Vandaag is het precies 4 maanden na mijn operatie. Vanmorgen woog ik 112,9 kilo (bmi 42,5). Wat een enorm verschil met de 142 kilo (bmi 53,4) waarmee ik begon!
29,1 kilo minder. Oef.
Gisteren heb ik eens foto's naast elkaar gelegd van voor mijn operatie en welke mijn jongste gisterochtend van me maakte. Wat een ontzettend verschil zeg. Ik ben nog steeds dik maar het mega dik is er nu wel af.
De veranderingen van afgelopen maand:
- Ik ben nog steeds de dikste moeder van school maar zit ik nu nog maar een kilo of 10 van de andere dikkere moeders af :)
- Op straat word ik niet meer nagestaard.
- Ik merk dat andere mannen steeds meer belangstelling voor me krijgen (want dat dikke vrouwen geen man kunnen krijgen is echt lariekoek, er zijn er genoeg die op dikke vrouwen vallen of niet eens naar dikte kijken) Ik bedoel hiermee dat mannen zonder uitgesproken smaak voor dik ook weer steeds meer belangstelling tonen.
- Ik kan de autogordel weer dichtkrijgen (ik rijd een klein autootje met een korte
gordel, deze kreeg ik nooit dicht. Het lastige is wel dat mijn winterjas een aantal maten te groot is waardoor het nog steeds niet comfortabel zit, ik gok nog een maandje dan is dat probleem definitief verholpen).
- De mensen uit mijn omgeving vragen niets meer. Waren er eerst mensen die informeerden, nu wordt er niets meer gevraagd. Sommige vrouwen kijken maar zeggen niets, de andere hebben al wat gezegd en denken wellicht dat ze het al gezien hadden, en beseffen niet dat er nog veel meer af is (men weet in mijn omgeving niets van mijn operatie).
- Ik merk dat ik er moeite mee begin te krijgen om mensen niet te vertellen over de operatie. Dit betreft mensen met ernstig overgewicht. Ik moet af en toe op mijn lippen bijten om niet te vertellen dat dit misschien ook iets voor hun is.
- Sporten gaat echt steeds beter. Ik voel me energieker, hou oefeningen langer vol en ik ben zelfs al 2 keer op de loopband in renstand gegaan (eerste keer een halve minuut, tweede keer 3 keer 1 minuut. Ik durf niet goed te rennen want ik geloof niet dat het goed voor mijn knieeën is met mijn gewicht en daarbij deed het rennen ronduit zeer op mijn dikste plekken, ik voelde het vet op en neer slaan en dat lijkt me ronduit slecht voor de elastischiteit van mijn huid, om over de pijn die dit veroorzaakt nog maar te zwijgen. Maar ooit rende ik meerdere malen per week hard en genoot daar intens van, vandaar dat ik het wel weer even wilde ervaren).
Het hangen van mijn huid valt me heeeeel erg mee. Wel smeer ik mijn huid doorlopend heel goed in en richt ik mij in de sportschool vooral op conditie en spieropbouw. Met caloriën verbranden houd ik me daar niet bezig. Waarom zou ik ook, de kilo's vliegen er af dus ik richt me liever op die twee.
Na exact zoveel maanden
aanvang 142 kilo
predieet 13-11-12 137 kg - 5,0 kilo = totaal - 5
Na 1 maand 13-12-12 129,9 kg - 7,1 kilo = totaal -12,1
Na 2 maand 13-01-13 124,2 kg - 5,7 kilo = totaal -17,8
Na 3 maand 13-02-13 118,4 kg - 5,8 kilo = totaal -23,6
Na 4 maand 13-03-13 112,9 kg - 5,5 kilo = totaal -29,1
De laaste drie maanden val ik mooi gelijkmatig af. Net iets meer dan een kilo per week gemiddeld. Nog sneller afvallen zal niet goed zijn voor huid en organen dus ik ben echt helemaal tevreden.
Oja nog 1 echte verandering die is opgetreden: Ik kijk voor het eerst sinds jaaaaren echt ontzettend uit naar de zomer! :) Geen overbezweting meer en me afvragen hoe ik dat dikke lijf nog een beetje in fatsoenlijke zomerkleding kan krijgen. Há laat de zomer maar komen!
29,1 kilo minder. Oef.
Gisteren heb ik eens foto's naast elkaar gelegd van voor mijn operatie en welke mijn jongste gisterochtend van me maakte. Wat een ontzettend verschil zeg. Ik ben nog steeds dik maar het mega dik is er nu wel af.
De veranderingen van afgelopen maand:
- Ik ben nog steeds de dikste moeder van school maar zit ik nu nog maar een kilo of 10 van de andere dikkere moeders af :)
- Op straat word ik niet meer nagestaard.
- Ik merk dat andere mannen steeds meer belangstelling voor me krijgen (want dat dikke vrouwen geen man kunnen krijgen is echt lariekoek, er zijn er genoeg die op dikke vrouwen vallen of niet eens naar dikte kijken) Ik bedoel hiermee dat mannen zonder uitgesproken smaak voor dik ook weer steeds meer belangstelling tonen.
- Ik kan de autogordel weer dichtkrijgen (ik rijd een klein autootje met een korte
gordel, deze kreeg ik nooit dicht. Het lastige is wel dat mijn winterjas een aantal maten te groot is waardoor het nog steeds niet comfortabel zit, ik gok nog een maandje dan is dat probleem definitief verholpen).
- De mensen uit mijn omgeving vragen niets meer. Waren er eerst mensen die informeerden, nu wordt er niets meer gevraagd. Sommige vrouwen kijken maar zeggen niets, de andere hebben al wat gezegd en denken wellicht dat ze het al gezien hadden, en beseffen niet dat er nog veel meer af is (men weet in mijn omgeving niets van mijn operatie).
- Ik merk dat ik er moeite mee begin te krijgen om mensen niet te vertellen over de operatie. Dit betreft mensen met ernstig overgewicht. Ik moet af en toe op mijn lippen bijten om niet te vertellen dat dit misschien ook iets voor hun is.
- Sporten gaat echt steeds beter. Ik voel me energieker, hou oefeningen langer vol en ik ben zelfs al 2 keer op de loopband in renstand gegaan (eerste keer een halve minuut, tweede keer 3 keer 1 minuut. Ik durf niet goed te rennen want ik geloof niet dat het goed voor mijn knieeën is met mijn gewicht en daarbij deed het rennen ronduit zeer op mijn dikste plekken, ik voelde het vet op en neer slaan en dat lijkt me ronduit slecht voor de elastischiteit van mijn huid, om over de pijn die dit veroorzaakt nog maar te zwijgen. Maar ooit rende ik meerdere malen per week hard en genoot daar intens van, vandaar dat ik het wel weer even wilde ervaren).
Het hangen van mijn huid valt me heeeeel erg mee. Wel smeer ik mijn huid doorlopend heel goed in en richt ik mij in de sportschool vooral op conditie en spieropbouw. Met caloriën verbranden houd ik me daar niet bezig. Waarom zou ik ook, de kilo's vliegen er af dus ik richt me liever op die twee.
Na exact zoveel maanden
aanvang 142 kilo
predieet 13-11-12 137 kg - 5,0 kilo = totaal - 5
Na 1 maand 13-12-12 129,9 kg - 7,1 kilo = totaal -12,1
Na 2 maand 13-01-13 124,2 kg - 5,7 kilo = totaal -17,8
Na 3 maand 13-02-13 118,4 kg - 5,8 kilo = totaal -23,6
Na 4 maand 13-03-13 112,9 kg - 5,5 kilo = totaal -29,1
De laaste drie maanden val ik mooi gelijkmatig af. Net iets meer dan een kilo per week gemiddeld. Nog sneller afvallen zal niet goed zijn voor huid en organen dus ik ben echt helemaal tevreden.
Oja nog 1 echte verandering die is opgetreden: Ik kijk voor het eerst sinds jaaaaren echt ontzettend uit naar de zomer! :) Geen overbezweting meer en me afvragen hoe ik dat dikke lijf nog een beetje in fatsoenlijke zomerkleding kan krijgen. Há laat de zomer maar komen!
dinsdag 5 maart 2013
Onder de 115 gekomen
En hoppa weer 1,5 kilo er af. Het blijft maar doorgaan.
Ruim 27 kilo nu en ik ben nog geen 4 maanden geleden geopereerd. Jemig!
22 vanaf de operatie want ik was er daarvoor al 5 kwijt.
Om mee heen zie ik mensen serieus pogingen doen toch weer wat af te vallen nu het mooie weer er aan komt.
2 mensen die meer overgewicht hebben als dat ik had doen beiden een poging. de ene is nu 22 kg afgevallen en de andere 5 kilo. Vooral met haar van de 5 kilo heb ik medelijden. Ik weer dat deze poging binnen enkele weken volledig sneuvelt en dat deze kilo's plus een beetje er binnen no-time weer aanzitten.
Die ander pakt het allemaal wat serieuzer aan. Op de obese manier van TV. Elke dag trainen en een strak voedingsschema. Dat houdt toch geen mens jarenlang vol?
Ik zeg niet dat het onmogelijk is maar of het op de lange termijn echt het succes gaat zijn waarop hij hoopt, daar zet ik serieus mijn vraagtekens bij.
Het meeste wat ik ooit afviel was 1 maal 30 kilo en 1 maal 33 kilo. Die 30 kilo was in een tijdsbestek van 9 maanden en daarna ben ik behoorlijk wat jaren op gewicht gebleven. Die 33 kilo was in een tijdsbestek van iets meer dan 4 maanden en vloog er binnen enkele maanden weer aan.
Mijn laatste poging bracht me op een gewicht van 103 kilo. Daar zit ik nu nog altijd 11 kilo vanaf.
Zelf vond ik dat ik er met 103 kilo goed uitzag. Mijn ex zei daar toen over: het fatsige is er af.
Als ik nu naar foto's van mezelf kijk met 142 kilo dan valt me vooral op dat mijn gezicht een heel stuk smaller is en dat het tonnetje rond er een beetje af is. Ja natuurlijk ben ik met mijn bmi nog steeds dik maar ik voel me slank hahaha.
Elke kilo is meegenomen. Mijn doel is eigenlijk al lang bereikt.
Ik heb mijn bewegingsvrijheid terug. Ik ben echt zielsgelukkig met het behaalde resultaat.
En als het goed is gaat het afvallen tot 12 tot 18 maanden door. Steeds langzamer maar toch.
Voorlopig merk ik nog niet zoveel van langzamer, 1,5 kilo deze week is gewoon een geweldige knaller. Zeker voor iemand die nu 27 kilo kwijt is.
Van te voren vroeg men in het ziekenhuis: waar hoop je op? Ik zei: 'bewegingsvrijheid terug, voor de rest maakt het me niet uit'. (moet erbij zeggen dat medici in eerste instantie behoorlijk op me heeft moeten inpraten voordat ik inzag dat een gbp voor mij wel eens een uitkomst zou kunnen zijn) Ik ben daarna afgegaan op tabelletjes wat betreft de mogelijkheden ten aanzien van mijn gewicht.
Ik heb altijd van mezelf gehouden. Ik droeg jurkjes, ging naar strand, sauna en pretpark. Ik was alleen steeds meer beperkt in mijn fysieke mogelijkheden en dat omturnen was mijn doel.
Mochten jullie ergens iets zijn stralen vandaag.. denk dan vooral niet dat het de zon is. Ik ben het, ik glim van oor tot oor!
Ruim 27 kilo nu en ik ben nog geen 4 maanden geleden geopereerd. Jemig!
22 vanaf de operatie want ik was er daarvoor al 5 kwijt.
Om mee heen zie ik mensen serieus pogingen doen toch weer wat af te vallen nu het mooie weer er aan komt.
2 mensen die meer overgewicht hebben als dat ik had doen beiden een poging. de ene is nu 22 kg afgevallen en de andere 5 kilo. Vooral met haar van de 5 kilo heb ik medelijden. Ik weer dat deze poging binnen enkele weken volledig sneuvelt en dat deze kilo's plus een beetje er binnen no-time weer aanzitten.
Die ander pakt het allemaal wat serieuzer aan. Op de obese manier van TV. Elke dag trainen en een strak voedingsschema. Dat houdt toch geen mens jarenlang vol?
Ik zeg niet dat het onmogelijk is maar of het op de lange termijn echt het succes gaat zijn waarop hij hoopt, daar zet ik serieus mijn vraagtekens bij.
Het meeste wat ik ooit afviel was 1 maal 30 kilo en 1 maal 33 kilo. Die 30 kilo was in een tijdsbestek van 9 maanden en daarna ben ik behoorlijk wat jaren op gewicht gebleven. Die 33 kilo was in een tijdsbestek van iets meer dan 4 maanden en vloog er binnen enkele maanden weer aan.
Mijn laatste poging bracht me op een gewicht van 103 kilo. Daar zit ik nu nog altijd 11 kilo vanaf.
Zelf vond ik dat ik er met 103 kilo goed uitzag. Mijn ex zei daar toen over: het fatsige is er af.
Als ik nu naar foto's van mezelf kijk met 142 kilo dan valt me vooral op dat mijn gezicht een heel stuk smaller is en dat het tonnetje rond er een beetje af is. Ja natuurlijk ben ik met mijn bmi nog steeds dik maar ik voel me slank hahaha.
Elke kilo is meegenomen. Mijn doel is eigenlijk al lang bereikt.
Ik heb mijn bewegingsvrijheid terug. Ik ben echt zielsgelukkig met het behaalde resultaat.
En als het goed is gaat het afvallen tot 12 tot 18 maanden door. Steeds langzamer maar toch.
Voorlopig merk ik nog niet zoveel van langzamer, 1,5 kilo deze week is gewoon een geweldige knaller. Zeker voor iemand die nu 27 kilo kwijt is.
Van te voren vroeg men in het ziekenhuis: waar hoop je op? Ik zei: 'bewegingsvrijheid terug, voor de rest maakt het me niet uit'. (moet erbij zeggen dat medici in eerste instantie behoorlijk op me heeft moeten inpraten voordat ik inzag dat een gbp voor mij wel eens een uitkomst zou kunnen zijn) Ik ben daarna afgegaan op tabelletjes wat betreft de mogelijkheden ten aanzien van mijn gewicht.
Ik heb altijd van mezelf gehouden. Ik droeg jurkjes, ging naar strand, sauna en pretpark. Ik was alleen steeds meer beperkt in mijn fysieke mogelijkheden en dat omturnen was mijn doel.
Mochten jullie ergens iets zijn stralen vandaag.. denk dan vooral niet dat het de zon is. Ik ben het, ik glim van oor tot oor!
dinsdag 26 februari 2013
YES min 25 kg !!
Bijna -26 zelfs :) 25,8 om precies te zijn.
Ik ben zó blij!!!
Van te voren is mij voorspeld dat ik met de GBP 50 kg zou kunnen afvallen in een jaar tijd.
(van 142 naar 92 kg) Hierna zou ik in 2 jaar weer langzaam zo'n 13 kilo aankomen en zal ik rond de 105 kg eindigen. Vraag me niet hoe ze zo aan die cijfers komen want ergens anders haalde ik vandaan dat ik zelfs zou kunnen afvallen tot 83 kg in eerste instantie.
Ik vind het allemaal best. Als ik uiteindelijk eindig bij 105 kilo zal ik nog 11 kilo lichter zijn dan nu en ik heb mijn mobiliteit weer helemaal terug dus ik ben allang gelukkig :)
Met het extra verwijderen van mijn restmaag (direct gedaan bij de gbp) hoopt de arts dat ik toch iets meer afval dan wat nu voorspeld is omdat mijn BMI anders eindigd rond de 40 en dat zou nog steeds een operatie indicatie zijn.
Nu heb ik zelf wel over het een en ander nagedacht natuurlijk want door mijn lijnverleden weet ik dat je lichaam op spaarstand zetten uiteindelijk maakt dat je steeds dikker wordt.
Op een forum waar ik ben aangesloten zie ik ook dat mensen na 3 maanden drastisch minder beginnen af te vallen en een aantal gaat na een maand of 3 a 4 toch de mist in omdat ze zich niet kunnen beheersen en zich vergrijpen aan dingen die ze dan maanden niet gehad hebben maar toch wel heel lekker vinden.
Dat je na je GBP niet meer kan eten is een fabeltje. Dat kun je namelijk wel. Alleen wel in veel kleinere hoeveelheden. Kon ik eerder 2 borden warm eten op en had ik na een half uur alweer een knorrende maag, eet ik nu een kinderportie en moet er aan denken dat ik 2 uur later weer wat in mijn mond moet stoppen om te voorkomen dat ik mijn lichaam toch weer per ongeluk in spaarstand zet.
Bij de weightwatchers leerde ik ooit dat je lichaam went aan een bepaalde hoeveelheid caloriën en dat als je erg veel moet afvallen je het beste kunt beginnen met het maximale te eten van wat het programma voorschrijft (je hebt daar altijd speling zitten in de hoeveelheden die je minimaal moet en maximaal mag eten) Door te beginnen met het maximale kun je zodra je lichaam gewend is aan een bepaald aantal calorién iets minder gaan eten, of juist iets meer gaan sporten, waardoor je lichaam opnieuw begint af te vallen.
Dit in mijn achterhoofd hebbende ben ik deze afgelopen maanden niet erg zorgvuldig geweest in wat ik wel of niet at. Natuurlijk kon ik eerst alleen maar vloeibaar. En natuurlijk kan ik alleen maar kleine porties eten, nog steeds. Maar ik deins er niet voor terug savonds een wijntje en een bakje zoutjes te pakken als ik daar zin in heb. Afgelopen week was ik ongesteld en had een ontzettende zin in chocolade en daar heb ik dan ook met smaak een dunne reep (100 gram) van opgegeten.
Waar andere gbp-ers zich houden aan een keurig dieet, let ik er alleen maar op of ik een beetje aan mijn eiwitten kom (deze zijn essentieel voor spierbehoud en spieropbouw) maar ook daar ben ik niet zo secuur in. Want ik ben niet zo van zuivel en vlees en daarbij weet ik dat vlees bij mij juist behoorlijk aanzet. Brood kan ik nog steeds niet heel goed verdragen, en ik ben de creakers een beetje beu dus eet ik heel graag 2 keer per dag warm.
Ik val af als een trein en juist doordat ik niet zo secuur ben vroeg ik me af wat ik nou eigenlijk zoal eet.
Bij deze wat ik afgelopen week allemaal at en dronk:
Woensdag:
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: 2 evergreens (1pakje),
tussendoor: 1 banaan, klein bakje zoutjes
s'Avonds: dikke plak rollade, gebakken aardappels, rode kool, 1 el joppiesaus
tussendoor: 1 reep chocolade (100 gram) en 500 ml wijn
Zondag:
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 1 mandarijn
s'Middags: mihoen met gebakken ei en kroepoek
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Avonds: chiliconcarne
tussendoor: 3 mandarijnen, warme chocomelk (optimel)
Maandag
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 1 mandarijn
s'Middags: deense de luxe broodje
tussendoor: 1 banaan
s'Avonds: andijviestampot met braadworst
tussendoor: 3 mandarijnen, warme chocomelk (optimel)
Gedurende de week 2 zakjes suikervrije keelsnoepjes (ricola en fisherman’s friend)
Extra lichaambeweging: 1x zwemmen, 1x sportschool
Totaal afgevallen: 1 kg
Ik zal het nog eens een week bijhouden. Gewoon om eens te zien wat het doet. Ik weet niet of dat komende week gaat lukken want eerlijk gezegd vind ik er niets aan om het bij te houden maar het geeft misschien wel een beter beeld.
Oja wat betreft die zoutjes. Ik heb het steeds over een klein bakje. Ter illustratie: ik kocht 1 zakje van 200 gram en nam daar steeds iets van tot het op was.
Die paar stukjes friet kan ik ook verklaren: op dinsdag is het hier patatdag. Maar ik word daar werkelijk zó misselijk van (hoera!). Dus eet ik een paar stukjes voor de smaak en laat het daar dan graag bij, wil ik niet scheel zien van misselijkheid daarna. (mijn wens kwam uit!).
Ik ben zó blij!!!
Van te voren is mij voorspeld dat ik met de GBP 50 kg zou kunnen afvallen in een jaar tijd.
(van 142 naar 92 kg) Hierna zou ik in 2 jaar weer langzaam zo'n 13 kilo aankomen en zal ik rond de 105 kg eindigen. Vraag me niet hoe ze zo aan die cijfers komen want ergens anders haalde ik vandaan dat ik zelfs zou kunnen afvallen tot 83 kg in eerste instantie.
Ik vind het allemaal best. Als ik uiteindelijk eindig bij 105 kilo zal ik nog 11 kilo lichter zijn dan nu en ik heb mijn mobiliteit weer helemaal terug dus ik ben allang gelukkig :)
Met het extra verwijderen van mijn restmaag (direct gedaan bij de gbp) hoopt de arts dat ik toch iets meer afval dan wat nu voorspeld is omdat mijn BMI anders eindigd rond de 40 en dat zou nog steeds een operatie indicatie zijn.
Nu heb ik zelf wel over het een en ander nagedacht natuurlijk want door mijn lijnverleden weet ik dat je lichaam op spaarstand zetten uiteindelijk maakt dat je steeds dikker wordt.
Op een forum waar ik ben aangesloten zie ik ook dat mensen na 3 maanden drastisch minder beginnen af te vallen en een aantal gaat na een maand of 3 a 4 toch de mist in omdat ze zich niet kunnen beheersen en zich vergrijpen aan dingen die ze dan maanden niet gehad hebben maar toch wel heel lekker vinden.
Dat je na je GBP niet meer kan eten is een fabeltje. Dat kun je namelijk wel. Alleen wel in veel kleinere hoeveelheden. Kon ik eerder 2 borden warm eten op en had ik na een half uur alweer een knorrende maag, eet ik nu een kinderportie en moet er aan denken dat ik 2 uur later weer wat in mijn mond moet stoppen om te voorkomen dat ik mijn lichaam toch weer per ongeluk in spaarstand zet.
Bij de weightwatchers leerde ik ooit dat je lichaam went aan een bepaalde hoeveelheid caloriën en dat als je erg veel moet afvallen je het beste kunt beginnen met het maximale te eten van wat het programma voorschrijft (je hebt daar altijd speling zitten in de hoeveelheden die je minimaal moet en maximaal mag eten) Door te beginnen met het maximale kun je zodra je lichaam gewend is aan een bepaald aantal calorién iets minder gaan eten, of juist iets meer gaan sporten, waardoor je lichaam opnieuw begint af te vallen.
Dit in mijn achterhoofd hebbende ben ik deze afgelopen maanden niet erg zorgvuldig geweest in wat ik wel of niet at. Natuurlijk kon ik eerst alleen maar vloeibaar. En natuurlijk kan ik alleen maar kleine porties eten, nog steeds. Maar ik deins er niet voor terug savonds een wijntje en een bakje zoutjes te pakken als ik daar zin in heb. Afgelopen week was ik ongesteld en had een ontzettende zin in chocolade en daar heb ik dan ook met smaak een dunne reep (100 gram) van opgegeten.
Waar andere gbp-ers zich houden aan een keurig dieet, let ik er alleen maar op of ik een beetje aan mijn eiwitten kom (deze zijn essentieel voor spierbehoud en spieropbouw) maar ook daar ben ik niet zo secuur in. Want ik ben niet zo van zuivel en vlees en daarbij weet ik dat vlees bij mij juist behoorlijk aanzet. Brood kan ik nog steeds niet heel goed verdragen, en ik ben de creakers een beetje beu dus eet ik heel graag 2 keer per dag warm.
Ik val af als een trein en juist doordat ik niet zo secuur ben vroeg ik me af wat ik nou eigenlijk zoal eet.
Bij deze wat ik afgelopen week allemaal at en dronk:
Dinsdag:
's Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: zuurkool met spekjes en stukje worst
tussendoor: 1 plak cake
s'Avonds: ½ groente loempia, 10 stukjes patat, 1 el friteslijn, 2 el loempiasaus
tussendoor: 2 mandarijnen, beker yogi (optimel)
's Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: zuurkool met spekjes en stukje worst
tussendoor: 1 plak cake
s'Avonds: ½ groente loempia, 10 stukjes patat, 1 el friteslijn, 2 el loempiasaus
tussendoor: 2 mandarijnen, beker yogi (optimel)
Woensdag:
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: 2 evergreens (1pakje),
tussendoor: 1 banaan, klein bakje zoutjes
s'Avonds: dikke plak rollade, gebakken aardappels, rode kool, 1 el joppiesaus
tussendoor: 1 reep chocolade (100 gram) en 500 ml wijn
Donderdag:
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: chili con carne
tussendoor: flinke handvol noten
s'Avonds: groenteomelet van ui, tomaat en 2 eieren.
tussendoor: 250 ml wijn, 4 mandarijnen, klein bakje zoutjes
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: chili con carne
tussendoor: flinke handvol noten
s'Avonds: groenteomelet van ui, tomaat en 2 eieren.
tussendoor: 250 ml wijn, 4 mandarijnen, klein bakje zoutjes
Vrijdag:
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: 1 appel (shit vergeten te eten)
tussendoor: handje kroepoek
s'Avonds: zuurkool met spek en worst (restje van dinsdag)
tussendoor: bakje zoutjes, 250 ml wijn, beker warme chocomelk (optimel)
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Middags: 1 appel (shit vergeten te eten)
tussendoor: handje kroepoek
s'Avonds: zuurkool met spek en worst (restje van dinsdag)
tussendoor: bakje zoutjes, 250 ml wijn, beker warme chocomelk (optimel)
Zaterdag:
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 1 appels'Middags: mihoen
tussendoor: 1 appel
s'Avonds: zalm, groenteratatouille, 7 stukjes friet, mespunt mayonaise
tussendoor: bonbon, 1 minikoekje, 250 ml wijn, 1 grote porti noten
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 1 appels'Middags: mihoen
tussendoor: 1 appel
s'Avonds: zalm, groenteratatouille, 7 stukjes friet, mespunt mayonaise
tussendoor: bonbon, 1 minikoekje, 250 ml wijn, 1 grote porti noten
Zondag:
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 1 mandarijn
s'Middags: mihoen met gebakken ei en kroepoek
tussendoor: 2 mandarijnen
s'Avonds: chiliconcarne
tussendoor: 3 mandarijnen, warme chocomelk (optimel)
Maandag
s'Morgens: 1 bak yoghurt met muesli
tussendoor: 1 mandarijn
s'Middags: deense de luxe broodje
tussendoor: 1 banaan
s'Avonds: andijviestampot met braadworst
tussendoor: 3 mandarijnen, warme chocomelk (optimel)
Gedurende de week 2 zakjes suikervrije keelsnoepjes (ricola en fisherman’s friend)
Extra lichaambeweging: 1x zwemmen, 1x sportschool
Totaal afgevallen: 1 kg
Oja wat betreft die zoutjes. Ik heb het steeds over een klein bakje. Ter illustratie: ik kocht 1 zakje van 200 gram en nam daar steeds iets van tot het op was.
dinsdag 19 februari 2013
1,6 er weer af
Heerlijk, deze week weer 1,6 minder op de weegschaal. Bijna 25 kg. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik even een hele korte teleurstelling voelde toen ik zag dat ik deze mijlpaal op 2 ons na niet gered had deze week. Héél kort maar hoor want; hey, 1,6 eraf, tralalala. Hiervan durfte ik niet eens te dromen toen ik de operatie aanging. Ik kon simpelweg niet geloven dat mijn gewicht werkelijk zou afnemen in deze hoeveelheid en dan ook nog blijvend! Pfff :) :)
Gisteren 'slim' geweest. ik bedacht me ineens dat ik dan wel aan mijn broeken loop te hijsen maar dat veiligheidsspelden aan weerzijde ook niet zou helpen. Die zouden gegarandeerd losschieten als ik zou gaan zitten. Maar niet als ik de broek vastnaai in de taille natuurlijk! Ha! Ik de naaidoos gepakt. gelukkig draag ik louter stoffen broeken (spijkerbroeken hoef je niet te proberen met naald en draad in de taille vast te zetten natuurlijk. en ik heb mijn meest favoriete broek (die ooit megastrak zat, zowel om buik als om benen) in de taille aan weesrzijde een stuk vastgezet. Zit weer als gegoten. Ook om de benen, want wat ooit een redelijk strak om de benen zittende broek was is nu een normaal vallende broek geworden. Natuurlijk ziet het er in de taille niet charmant uit maar dat ziet geen mens. Ik bedoel: partner heb ik niet en de dag dat ik mijn bovenkleding in mijn broek ga dragen ipv er over heen zal wel nooit meer terug komen.
Goedkoper kan ik het niet oplossen :)
Stom dat ik dit niet eerder bedacht he? Grinnik.
Gisteren 'slim' geweest. ik bedacht me ineens dat ik dan wel aan mijn broeken loop te hijsen maar dat veiligheidsspelden aan weerzijde ook niet zou helpen. Die zouden gegarandeerd losschieten als ik zou gaan zitten. Maar niet als ik de broek vastnaai in de taille natuurlijk! Ha! Ik de naaidoos gepakt. gelukkig draag ik louter stoffen broeken (spijkerbroeken hoef je niet te proberen met naald en draad in de taille vast te zetten natuurlijk. en ik heb mijn meest favoriete broek (die ooit megastrak zat, zowel om buik als om benen) in de taille aan weesrzijde een stuk vastgezet. Zit weer als gegoten. Ook om de benen, want wat ooit een redelijk strak om de benen zittende broek was is nu een normaal vallende broek geworden. Natuurlijk ziet het er in de taille niet charmant uit maar dat ziet geen mens. Ik bedoel: partner heb ik niet en de dag dat ik mijn bovenkleding in mijn broek ga dragen ipv er over heen zal wel nooit meer terug komen.
Goedkoper kan ik het niet oplossen :)
Stom dat ik dit niet eerder bedacht he? Grinnik.
woensdag 13 februari 2013
3 maanden na de operatie
Vandaag is het precies 3 maanden na mijn operatie en ik woog vanmorgen 118,4 wat betekent dat ik 23,6 kilo ben afgevallen :)
Inmiddels weet ik dat gewicht buiten mijn officiele weegmomenten (dinsdags) weinig zegt. Vandaag kan ik een kilo kwijt zijn waarvan er morgen weer 6 ons aanzitten, bij wijze van spreken. Het wekelijkse weegmoment is een betere leidraad en toch kan ik het dagelijkse wegen niet laten. Al merk ik dat het steeds vaker gebeurd dat ik toch oversla.
Ten opzichte van een maand geleden heb ik niet hele spectaculaire dingen te melden. Al is er toch weer bijna 6 kilo afgegaan sinds een maand geleden.
Toch zijn er wel wát dingetjes anders:
- Ik heb werkelijk mijn lust om te sporten weer helemaal terug. Eerlijk gezegd baal ik er van dat ik maar 1x per week kan sporten en maak dus steeds vaker gebruik van dat ik weer heerlijk mobiel ben en sjouw graag met de honden het strand over waar een we zo een uur verder zijn. Toch ben ik op zoek naar een mogelijkheid om op maandagochtend als vast moment te gaan sporten. Ik heb alleen nog niet gevonden wat ik dan wil. Zoals ik al eerder aangaf heb ik een multisportkaart en sport ik daar op woensdag altijd mee als mijn jongste bij zijn eigen sport zit, nog geen 5 minuten van hem vandaan. Op andere dagen speciaal daarvoor naar die sportschool rijden (is de dichtsbijzijnste) is eigenlijk te ver. Het belangrijkste is dat ik vroeger heel graag sportte en doordat ik me zo licht voel ondanks mijn 118,4 kilo, sport ik nu weer even graag. Natuurlijk nog wel behoorlijk wat fysieke beperkingen maar hey, daar wordt aan gewerkt ;)
- Ik heb nooit last van rimpels in mijn gezicht gehad maar nu de kilo's er af vliegen moet ik mijn gezicht echt insmeren met een goede dagcreme om een gezonde huid te behouden.
Ook mijn lichaam smeer ik trouw in want buik, benen en borsten kunnen wel wat extra huidverzorging gebruiken nu ze hard moeten werken een andere vorm aan te nemen.
- Steeds meer mensen beginnen het te zien dat ik ben afgevallen. De meesten zien het nog steeds niet hoor (of zeggen niets, dat kan ook) maar de vraag wordt wel meerdere malen per week gesteld nu. Ik vraag me ook af hoe het nog kan ontgaan want mijn kleding is echt allemaal te groot geworden. Veel kleding heb ik door middel van heet wassen en daarna in de droogtrommel toch wat maten kleiner gekregen maar daar is de rek nu ook wel uit en kleiner dan dit krijg ik ze blijkbaar niet. Dus ik heis en sjor mijn kleding want ik heb simpelweg niet genoeg passende kleding. Het leuke is wel dat ik bij mijn exman nog een koffer met kleren had staan, deze vond hij tijdens een grote opruiming -ik wist niet dat ik die nog had-, en daarvan blijkt een deel mij weer te passen. Is dat lachen of niet?
- Mijn BH's is ook een lachertje. Vanwege mijn zware boezem droeg ik marlies dekker bh's met een tussenstukje om de omvang groter te maken. Marlies Dekkers was het enige merk waarvan ik geen nek of rug klachten kreeg. tegenwoordig draag ik de bh's zónder tussenstukje, en nadat ik ze op de grootste stand heb gehad, heb ik nu genoeg aan de middelste haakjes. Gaaaaaf :)
De cups passen nog steeds en daar ben ik eigenlijk wel erg blij mee, want zo kan ik ze nog even blijven dragen :)
Zo, dat waren alle updates van deze maand.
3 maanden na mijn gbp. Ik ben benieuwd wat voor leuke dingen er nog op me wachten de komende tijd.
Inmiddels weet ik dat gewicht buiten mijn officiele weegmomenten (dinsdags) weinig zegt. Vandaag kan ik een kilo kwijt zijn waarvan er morgen weer 6 ons aanzitten, bij wijze van spreken. Het wekelijkse weegmoment is een betere leidraad en toch kan ik het dagelijkse wegen niet laten. Al merk ik dat het steeds vaker gebeurd dat ik toch oversla.
Ten opzichte van een maand geleden heb ik niet hele spectaculaire dingen te melden. Al is er toch weer bijna 6 kilo afgegaan sinds een maand geleden.
Toch zijn er wel wát dingetjes anders:
- Ik heb werkelijk mijn lust om te sporten weer helemaal terug. Eerlijk gezegd baal ik er van dat ik maar 1x per week kan sporten en maak dus steeds vaker gebruik van dat ik weer heerlijk mobiel ben en sjouw graag met de honden het strand over waar een we zo een uur verder zijn. Toch ben ik op zoek naar een mogelijkheid om op maandagochtend als vast moment te gaan sporten. Ik heb alleen nog niet gevonden wat ik dan wil. Zoals ik al eerder aangaf heb ik een multisportkaart en sport ik daar op woensdag altijd mee als mijn jongste bij zijn eigen sport zit, nog geen 5 minuten van hem vandaan. Op andere dagen speciaal daarvoor naar die sportschool rijden (is de dichtsbijzijnste) is eigenlijk te ver. Het belangrijkste is dat ik vroeger heel graag sportte en doordat ik me zo licht voel ondanks mijn 118,4 kilo, sport ik nu weer even graag. Natuurlijk nog wel behoorlijk wat fysieke beperkingen maar hey, daar wordt aan gewerkt ;)
- Ik heb nooit last van rimpels in mijn gezicht gehad maar nu de kilo's er af vliegen moet ik mijn gezicht echt insmeren met een goede dagcreme om een gezonde huid te behouden.
Ook mijn lichaam smeer ik trouw in want buik, benen en borsten kunnen wel wat extra huidverzorging gebruiken nu ze hard moeten werken een andere vorm aan te nemen.
- Steeds meer mensen beginnen het te zien dat ik ben afgevallen. De meesten zien het nog steeds niet hoor (of zeggen niets, dat kan ook) maar de vraag wordt wel meerdere malen per week gesteld nu. Ik vraag me ook af hoe het nog kan ontgaan want mijn kleding is echt allemaal te groot geworden. Veel kleding heb ik door middel van heet wassen en daarna in de droogtrommel toch wat maten kleiner gekregen maar daar is de rek nu ook wel uit en kleiner dan dit krijg ik ze blijkbaar niet. Dus ik heis en sjor mijn kleding want ik heb simpelweg niet genoeg passende kleding. Het leuke is wel dat ik bij mijn exman nog een koffer met kleren had staan, deze vond hij tijdens een grote opruiming -ik wist niet dat ik die nog had-, en daarvan blijkt een deel mij weer te passen. Is dat lachen of niet?
- Mijn BH's is ook een lachertje. Vanwege mijn zware boezem droeg ik marlies dekker bh's met een tussenstukje om de omvang groter te maken. Marlies Dekkers was het enige merk waarvan ik geen nek of rug klachten kreeg. tegenwoordig draag ik de bh's zónder tussenstukje, en nadat ik ze op de grootste stand heb gehad, heb ik nu genoeg aan de middelste haakjes. Gaaaaaf :)
De cups passen nog steeds en daar ben ik eigenlijk wel erg blij mee, want zo kan ik ze nog even blijven dragen :)
Zo, dat waren alle updates van deze maand.
3 maanden na mijn gbp. Ik ben benieuwd wat voor leuke dingen er nog op me wachten de komende tijd.
maandag 4 februari 2013
BMI onder 45
Hoera mijn BMI is onder de 45 gekomen. 44,9 om precies te zijn.
Wat dit betekent? Ach ik ben nog steeds mobide obees maar ik ga de goede kant op nu, om obees te worden. Voor iemand die super sized obesitas (bmi 53,4) had is dat een enorme mijlpaal dat snap je :)
Mijn gewicht is tevens de 120 onder gegaan. 119,4 weeg ik nu. Wat klinkt dat anders dan 142 kilo!
22,6 kilo ben ik nu afgevallen en ik heb het idee dat ik op wolkjes loop. En dan te bedenken dat het aantal kilo's dat ik ben afgevallen nog een keer verdubbeld wordt. De kilo's vliegen er werkelijk af. Ik kan niet uitleggen wat dit met me doet op emotioneel vlak. Ik heb altijd zelfvertrouwen gehad, ook toen ik topzwaar was en dat is nu niet meer of minder. Toch voel ik me letterlijk lichter. Nu pas voel ik hoe ik gewend was geraakt aan die kilo's maar wat een enorme last ze eigenlijk waren.
Natuurlijk had ik last gekregen van mijn kilo's op praktisch vlak. Verminderde conditie, verminderde bewegelijkheid maar emotioneel heb ik er zelden iets van gemerkt. En toch voelt het alsof ik emotioneel ook lichter ben. Hoe raar is dat? Dat een mens niet eens meer merkt hoe het belast. Zegt iets over mijn vermogen om te onderdrukken misschien? Of zegt het iets over mijn flexibiliteit om me te schikken naar mijn lot? Ach misschien is het ene wel een gevolg van het ander. In elk geval voel ik nu pas hoe zwaar de kilo's eigenlijk waren.
119,4 pfff er was een tijd dat ik me niet meer kon voorstellen dat ik ooit weer onder de 120 zou wegen. dat leek zo onbereikbaar ver weg. En dan ook nog in zo'n korte tijd.
*Happy*
Wat dit betekent? Ach ik ben nog steeds mobide obees maar ik ga de goede kant op nu, om obees te worden. Voor iemand die super sized obesitas (bmi 53,4) had is dat een enorme mijlpaal dat snap je :)
Mijn gewicht is tevens de 120 onder gegaan. 119,4 weeg ik nu. Wat klinkt dat anders dan 142 kilo!
22,6 kilo ben ik nu afgevallen en ik heb het idee dat ik op wolkjes loop. En dan te bedenken dat het aantal kilo's dat ik ben afgevallen nog een keer verdubbeld wordt. De kilo's vliegen er werkelijk af. Ik kan niet uitleggen wat dit met me doet op emotioneel vlak. Ik heb altijd zelfvertrouwen gehad, ook toen ik topzwaar was en dat is nu niet meer of minder. Toch voel ik me letterlijk lichter. Nu pas voel ik hoe ik gewend was geraakt aan die kilo's maar wat een enorme last ze eigenlijk waren.
Natuurlijk had ik last gekregen van mijn kilo's op praktisch vlak. Verminderde conditie, verminderde bewegelijkheid maar emotioneel heb ik er zelden iets van gemerkt. En toch voelt het alsof ik emotioneel ook lichter ben. Hoe raar is dat? Dat een mens niet eens meer merkt hoe het belast. Zegt iets over mijn vermogen om te onderdrukken misschien? Of zegt het iets over mijn flexibiliteit om me te schikken naar mijn lot? Ach misschien is het ene wel een gevolg van het ander. In elk geval voel ik nu pas hoe zwaar de kilo's eigenlijk waren.
119,4 pfff er was een tijd dat ik me niet meer kon voorstellen dat ik ooit weer onder de 120 zou wegen. dat leek zo onbereikbaar ver weg. En dan ook nog in zo'n korte tijd.
*Happy*
maandag 28 januari 2013
Mensen beginnen het te zien
Mensen in mijn omgeving weten niets van mijn GBP. Dat wil ik ook graag zo houden. Het is mijn beslissing, mijn leven, mijn lijf en ik heb totaal geen zin in een mening van mensen die nauwelijks weten wat deze operatie inhoudt. Niet in positieve en niet in negatieve zin. Dus nam ik slechts 2 personen in vertrouwen hierover.
Het nadeel is dat ik er nauwelijks met mensen over kan spreken. Gelukkig hebben we internet en is contact via een gbpforum snel gelegd.
Het voordeel is dat wanneer mensen beginnen te zien dat ik afval ze het ook werkelijk zien en niet omdat ze er op letten.
De afgelopen weken hoorde ik vooral de opmerking: 'Wat zit je haar leuk' :) terwijl dat toch echt hetzelfde zat als de weken ervoor. Mensen zagen blijkbaar wel iets maar konden niet thuis brengen wat ze dan zagen. Natuurlijk ook altijd gevaarlijk te beginnen over het gewicht van een dikke vrouw.
Dus begonnen ze maar over mijn haar. Ik vind het best, grinnik.
Maar nu, al twee dagen achter elkaar is me door iemand gevraagd of ik ben afgevallen.
2 mensen hebben het nu dus al opgemerkt. 2 mensen die ik al jaren ken maar beiden 1 keer in de paar weken zie. Mijn kinderen zien het bijvoorbeeld niet, maar die zien me natuurlijke elke dag dus dat valt minder op. En deze 2 mensen ken ik al zo lang dat ze zich beiden vertrouwd genoeg voelen te informeren met het risico dat ze er naast zitten.
Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat anderen er over beginnen en dan met name de mensen die het echt zeker willen weten voordat ze er iets over durven zeggen :)
Het nadeel is dat ik er nauwelijks met mensen over kan spreken. Gelukkig hebben we internet en is contact via een gbpforum snel gelegd.
Het voordeel is dat wanneer mensen beginnen te zien dat ik afval ze het ook werkelijk zien en niet omdat ze er op letten.
De afgelopen weken hoorde ik vooral de opmerking: 'Wat zit je haar leuk' :) terwijl dat toch echt hetzelfde zat als de weken ervoor. Mensen zagen blijkbaar wel iets maar konden niet thuis brengen wat ze dan zagen. Natuurlijk ook altijd gevaarlijk te beginnen over het gewicht van een dikke vrouw.
Dus begonnen ze maar over mijn haar. Ik vind het best, grinnik.
Maar nu, al twee dagen achter elkaar is me door iemand gevraagd of ik ben afgevallen.
2 mensen hebben het nu dus al opgemerkt. 2 mensen die ik al jaren ken maar beiden 1 keer in de paar weken zie. Mijn kinderen zien het bijvoorbeeld niet, maar die zien me natuurlijke elke dag dus dat valt minder op. En deze 2 mensen ken ik al zo lang dat ze zich beiden vertrouwd genoeg voelen te informeren met het risico dat ze er naast zitten.
Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat anderen er over beginnen en dan met name de mensen die het echt zeker willen weten voordat ze er iets over durven zeggen :)
zondag 27 januari 2013
Sporten en feesten
Omdat ik 'maar' 1x in de week naar de sportschool ga en liever 2x in de week zou gaan (om daar speciaal voor te rijden is weer overdreven want dat is 25 minuten heen en 25 minuten terug) zoek ik naar mogelijkheden om toch extra wat beweging te kunnen pakken.
Ik heb 2 honden dus buiten lopen moet ik hoe dan ook, maar ik bedoel écht bewegen.
Gisteren zag ik mijn kans weer schoon op extra beweging. Ik was uitgenodigd voor een buitenlandsfeest en dat staat meestal garant voor veel, heel veel dansen op zo'n avond. Jippie, ik had er zin in! Helaas viel het wat tegen. Ik heb wel gedanst maar best weinig ten opzichte van wat ik verwacht had. Of is het zo dat ik evenveel gedanst heb als anders op die feestjes maar dat ik gewoon minder moe ben?
Die vraag houdt me best bezig eigenlijk. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het beiden moet zijn. Er waren behoorlijk wat stukjes voorbereid voor de jarige, wat best wat tijd nam en de band die speelde viel wat tegen.
Al met al wel een leuke avond gehad. Bijgekletst met mensen die ik zelden zie. Ik voel me thuis in die cultuur en geniet erg van de feestjes. Meer dan van de nederlandse feesten waar we zitten op onze stoel (of staande aan 1 statafel) onze avond vullen. Ik ben er niet zo goed in, in feestjes. Meestal verveel ik me. gesprekken die nergens over gaan, hapje en drankje onder handbereik en met een beetje geluk spreek je 2 of 3 mensen echt op zo'n avond.
Nee, dan deze feesten! Mensen vliegen naar elkaar toe om elkaar te begroeten, volle schalen heerlijk buitenlands eten, volop dansen waarbij iedereen met iedereen danst en omdat mensen niet op elkaar zitten te letten gaan de gesprekken ook dieper.
Binnenkort heb ik zelf een feest te geven, kan iemand me vertellen hoe ik de nederlandse kant (en dan vooral de mannen) aan het dansen krijg?
Ik heb 2 honden dus buiten lopen moet ik hoe dan ook, maar ik bedoel écht bewegen.
Gisteren zag ik mijn kans weer schoon op extra beweging. Ik was uitgenodigd voor een buitenlandsfeest en dat staat meestal garant voor veel, heel veel dansen op zo'n avond. Jippie, ik had er zin in! Helaas viel het wat tegen. Ik heb wel gedanst maar best weinig ten opzichte van wat ik verwacht had. Of is het zo dat ik evenveel gedanst heb als anders op die feestjes maar dat ik gewoon minder moe ben?
Die vraag houdt me best bezig eigenlijk. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het beiden moet zijn. Er waren behoorlijk wat stukjes voorbereid voor de jarige, wat best wat tijd nam en de band die speelde viel wat tegen.
Al met al wel een leuke avond gehad. Bijgekletst met mensen die ik zelden zie. Ik voel me thuis in die cultuur en geniet erg van de feestjes. Meer dan van de nederlandse feesten waar we zitten op onze stoel (of staande aan 1 statafel) onze avond vullen. Ik ben er niet zo goed in, in feestjes. Meestal verveel ik me. gesprekken die nergens over gaan, hapje en drankje onder handbereik en met een beetje geluk spreek je 2 of 3 mensen echt op zo'n avond.
Nee, dan deze feesten! Mensen vliegen naar elkaar toe om elkaar te begroeten, volle schalen heerlijk buitenlands eten, volop dansen waarbij iedereen met iedereen danst en omdat mensen niet op elkaar zitten te letten gaan de gesprekken ook dieper.
Binnenkort heb ik zelf een feest te geven, kan iemand me vertellen hoe ik de nederlandse kant (en dan vooral de mannen) aan het dansen krijg?
maandag 21 januari 2013
2,7 er af!
Dus dáár waren die kilo's die ik vorige week miste in mijn afvallijstje :)
2,7 kilo deze week. Zal vorige week dus toch vocht zijn geweest waardoor ik 'maar' 7 ons verloren leek.
En daarmee komt de teller ineens voorbij de 20 kilo!!
20 kilo, hoe onvoorstelbaar! 121,4 maakt zelfs 20,6 wauw!
2,7 kilo deze week. Zal vorige week dus toch vocht zijn geweest waardoor ik 'maar' 7 ons verloren leek.
En daarmee komt de teller ineens voorbij de 20 kilo!!
20 kilo, hoe onvoorstelbaar! 121,4 maakt zelfs 20,6 wauw!
dinsdag 15 januari 2013
Balen
Ik baal behoorlijk.
Een week geleden woog ik 124,8 kilo. Enkele dagen later waren dit er 123,4. Wat was ik blij met die 3 ineens op mijn weegschaal. Maar.. plotseling begon ik te stijgen! Ik steeg zelfs door tot boven de 125. Hoe kan dat nou?
Gelukkig begon het er ook weer wat af te gaan en ben ik deze geeindigd op 124,1 kilo. Toch nog weer 0,7 eraf.
Balen als dit er 1,4 geweest zijn.
En vooral: Hoe kan dit? Ik heb niets geks gedaan, behalve naar de sportschool geweest (ja spieren zijn zwaarder dan vet maar dat merk je echt niet na 1 keer een half uurtje sporten, vooral niet op mijn tempo).
Hoe kan dit? Ik baal er zo van!
Een week geleden woog ik 124,8 kilo. Enkele dagen later waren dit er 123,4. Wat was ik blij met die 3 ineens op mijn weegschaal. Maar.. plotseling begon ik te stijgen! Ik steeg zelfs door tot boven de 125. Hoe kan dat nou?
Gelukkig begon het er ook weer wat af te gaan en ben ik deze geeindigd op 124,1 kilo. Toch nog weer 0,7 eraf.
Balen als dit er 1,4 geweest zijn.
En vooral: Hoe kan dit? Ik heb niets geks gedaan, behalve naar de sportschool geweest (ja spieren zijn zwaarder dan vet maar dat merk je echt niet na 1 keer een half uurtje sporten, vooral niet op mijn tempo).
Hoe kan dit? Ik baal er zo van!
zondag 13 januari 2013
2 maanden na de gbp
Vandaag is het precies 2 maanden na mijn gbp.
'Wat ben ik blij dat ik deze operatie heb laten doen!
Zo'n 18 kilo lichter, en een sterk verbeterde beweegelijkheid.
Wat er veranderde:
- Ik kan de leuke enkellaarsjes met hakjes die ik voor mijn operatie kocht en met veel moeite aankon, moeiteloos dragen.
- Ik kan moeiteloos een trap oplopen en 2 trappen kan weer zonder al te veel hijgen.
- Ik ben weer in de sportschool geweest waar bleek dat mijn conditie belabberd was maar daar valt nu weer aan te werken.
- Ik kan weer een wandeling rondom een plaatselijk meertje maken en onderweg nog praten ook.
- Ik kan weer boodschappen doen en de boodschappen ook nog meteen inruimen zonder eerst tussentijds een pauze in te lassen.
- Ik ben van kledingmaat 58-60 naar 54-52 gegaan
- Ik kan weer doorslapen zonder steeds wakker te worden
- Ik kan mijn intieme zone weer scheren zonder plekken over te slaan omdat mijn buik in de weg zit
- Ik kan weer opstaan vanaf een bank/stoel zonder me helemaal omhoog te moeten hijzen.
- Ik kan weer sokken aankrijgen (buik zat in de weg, ik kon er niet bij komen)
- Ik kan weer veters strikken (idem als sokken)
En het leukste:
Ik heb vandaag voor het eerst weer met mijn ene been over mijn ene been gezeten!!
Wel zat ik hiervoor schuin in de stoel maar ik kon mijn benen weer over elkaar slaan!
Ik heb me fel verzet tegen deze operatie maar echt als iemand dit leest en twijelt..: Doen!
'Wat ben ik blij dat ik deze operatie heb laten doen!
Zo'n 18 kilo lichter, en een sterk verbeterde beweegelijkheid.
Wat er veranderde:
- Ik kan de leuke enkellaarsjes met hakjes die ik voor mijn operatie kocht en met veel moeite aankon, moeiteloos dragen.
- Ik kan moeiteloos een trap oplopen en 2 trappen kan weer zonder al te veel hijgen.
- Ik ben weer in de sportschool geweest waar bleek dat mijn conditie belabberd was maar daar valt nu weer aan te werken.
- Ik kan weer een wandeling rondom een plaatselijk meertje maken en onderweg nog praten ook.
- Ik kan weer boodschappen doen en de boodschappen ook nog meteen inruimen zonder eerst tussentijds een pauze in te lassen.
- Ik ben van kledingmaat 58-60 naar 54-52 gegaan
- Ik kan weer doorslapen zonder steeds wakker te worden
- Ik kan mijn intieme zone weer scheren zonder plekken over te slaan omdat mijn buik in de weg zit
- Ik kan weer opstaan vanaf een bank/stoel zonder me helemaal omhoog te moeten hijzen.
- Ik kan weer sokken aankrijgen (buik zat in de weg, ik kon er niet bij komen)
- Ik kan weer veters strikken (idem als sokken)
En het leukste:
Ik heb vandaag voor het eerst weer met mijn ene been over mijn ene been gezeten!!
Wel zat ik hiervoor schuin in de stoel maar ik kon mijn benen weer over elkaar slaan!
Ik heb me fel verzet tegen deze operatie maar echt als iemand dit leest en twijelt..: Doen!
vrijdag 11 januari 2013
O Yeah!
YES!
Vandaag heb ik een wandeling gemaakt die ik al hele lange tijd niet meer kon maken.
In de buurt van waar ik woon is een meertje waar ik vroeger wel een wandeling omheen maakte. Dit lukte me niet meer. De laatste keer dat ik dit tóch deed was dit met behulp van nordic walking stokken waar ik nog wat steun aan had, was ik compleet buiten adem en had ik dagenlang spierpijn.
Reden om dat de laatste keer te laten zijn. Dat is nu zo'n 2 jaar geleden.
Vandaag heb ik de wandeling om het meer voor het eerst weer gemaakt. Welliswaar op een rustig tempo. Ik zelfs nog volop gekletst, met de mensen waarmee ik liep! Kletsen en lopen was ook een onmogelijke opgave geworden, zelfs op kleine afstanden.
Niets buiten adem, mijn voeten deden géén pijn daarna en spierpijn heb ik ook niet
HA!
Mijn teruggave van mobiliteit is hiermee toch wel een feit.
Woensdag blogte ik nog over mijn bezoek aan de sportschool sinds jaren, mijn conditie is nog waardeloos maar mijn mobiliteit is blijkbaar voldoende om weer conditie op te gaan bouwen, bleek woensdag en vandaag.
ZO Blij :)
Vandaag heb ik een wandeling gemaakt die ik al hele lange tijd niet meer kon maken.
In de buurt van waar ik woon is een meertje waar ik vroeger wel een wandeling omheen maakte. Dit lukte me niet meer. De laatste keer dat ik dit tóch deed was dit met behulp van nordic walking stokken waar ik nog wat steun aan had, was ik compleet buiten adem en had ik dagenlang spierpijn.
Reden om dat de laatste keer te laten zijn. Dat is nu zo'n 2 jaar geleden.
Vandaag heb ik de wandeling om het meer voor het eerst weer gemaakt. Welliswaar op een rustig tempo. Ik zelfs nog volop gekletst, met de mensen waarmee ik liep! Kletsen en lopen was ook een onmogelijke opgave geworden, zelfs op kleine afstanden.
Niets buiten adem, mijn voeten deden géén pijn daarna en spierpijn heb ik ook niet
HA!
Mijn teruggave van mobiliteit is hiermee toch wel een feit.
Woensdag blogte ik nog over mijn bezoek aan de sportschool sinds jaren, mijn conditie is nog waardeloos maar mijn mobiliteit is blijkbaar voldoende om weer conditie op te gaan bouwen, bleek woensdag en vandaag.
ZO Blij :)
woensdag 9 januari 2013
Naar de sportschool geweest
Oke, ik had dus een multisportcard gekocht.
Een kaart waarmee je voor 9,95 per maand onbeperkt mag sporten overdag tot 18.00 uur en in het weekend bij aangesloten sportscholen (en die zitten door het hele land).
Ja, en dan moet je nog durven he?
Pfff dat was even moed verzamelen. Op woensdag moet mijn jongste altijd 1,5 uur sporten en dicht daarbij zit een Mc Donalds, vandaar dat ik daar op woensdag altijd van half 5 tot 18.00 koffie drink. Nouja.. koffie drink..? Vaak nam ik er ook iets bij, en eerlijk is eerlijk bijna elke woensdag at ik ook een happy meal (kleinste menu dan had ik tenminste het gevoel nog een beetje goed bezig te zijn, ahum)
Nu ontdekte ik dus de multi sportcard, de dichtsbijzijnste sportschool zit 5 minuten van die bewuste Mc Donalds af en die 9,95 wegstrepend tegen mijn wekelijkse uitgaven in de plaatselijke Mc zou me een behoorlijk financieel voordeel opleveren en nog veel beter voor me zijn ook!
Vandaag was het weer zover, dat jongste na de kerstvakantie weer begon met sporten en ja, ik zag er vreselijk tegenop om te gaan.
Ik zag mezelf al stuntelen en hobbelen tussen al die strakke lijven. Pfff ik werd helemaal naar van de gedachten. Bah.
Met de zenuwen in mijn lijf reed ik de parkeerplaats op. Stik! Hartstikke veel auto's! O, wat baalde ik daarvan zeg. Ik parkeerde mijn auto en overwoog of ik weer weg zou rijden totdat ik zag dat er kinderen in en uit de auto's stapten. Mmm blijkbaar waren die auto's voor iets anders daar dan voor mijn fitness dus diep ademhalen en op weg naar de ingang.
Ik bleek bij een zwembad uit te komen en ik sloot maar achter aan in de rij. Ik gaf aan dat ik een multisportcard had en dat ik me afvroeg of ik hier wel goed was.
Dat bleek inderdaad het geval. Ze gaf me een sleuteltje en zei: "die poort door, naar achterlopen en achterin is de fitnesszaal. U weet dat het onbegeleid sporten is hier?'
Nee, dat wist ik niet, maar ik kon ook niet zeggen dat ik dat nou heel erg vond ofzo.
Ik liep in de aangewezen richting, daarmee de kinderen die daar voor zwemlessen waren achter me latend. Trok mijn gympies aan (die ineens een stuk beter dichtgingen dan toen ik ze kocht 17 kilo geleden) en liep naar de fitnesszaal.
Er bleek slechts 1 man aanwezig die op de loopband stond. Hemel zij dank! Dat was een grote opluchting voor me. Geen pottenkijkers.
Stoer ging ik op een crosstrainer staan. Eh.. hoe moest dat ding aan? Shit..
'Eh.. meneer weet u hoe deze aan moet?' vroeg ik de man die zo te zien over een ijzeren conditie beschikte. 'Gewoon bewegen en dan licht het scherm met instellingen op' was het antwoord.
Hij bleek gelijk te hebben.
Even puzzelen.. nou, laat ik maar beginnen met een warming up, dat was een optie om aan te klikken dus dat leek me het meest voor de hand liggend.
3 minuten duurde dat en eerlijk is eerlijk, ik vroeg me na 1 minuut al af hoe ik 3 minuten moest gaan redden. En dat noemen ze dan warming up!
Ik overleefde de 3 minuten warming up en besloot als volgende op de knop 'fittest' te drukken. Die leek me wel toepasselijk :)
12 minuten lang bewoog ik mijn benen en armen en dat ging eigenlijk best snel voorbij.
De uitslag van deze fittest was te verwachten: 'zeer slecht' verscheen er in het scherm.
Ja, hoe kan dat ook anders. Jaren niet aan sport gedaan en in de ruit waar ik recht inkeek tijdens het crossen zag ik mijn boezem behoorlijk heen en weer schommelen. Nog een geluk dat mijn buik verborgen zat achter het apparaat en dat ik die niet had hoeven zien bewegen. Pfff mijn schuddende lijf was nóg groter geweest. En die 'zeer slecht' als uitslag zal heus wel eens veranderen. Toch?
Nog 3 minuten programma 'afkoelen' op de crosstrainer en zwetend stapte ik dat apparaat af.
Ik had rpm van 40 tot 49 gehaald. Het zegt me niets maar ik noteer het maar even zodat ik straks een keer vergelijkingsmatriaal heb.
De man van de loopband was inmiddels vertrokken en dat gaf mij de kans de apparaten eens rustig te bekijken zonder dat iemand me zag.
Ik streek neer op een apparaat waar ik eerst het gewicht maar eens afhaalde, de standaard 5 kilo die dan toch als gewicht ingezet wordt, leek me zwaar genoeg.
25 keer drukte ik die 5 kilo weg met mijn armen en dat apparaat zou voor buste moeten zijn.
Daarna een ander apparaat voor mijn schouders maar na 10 keer gaf ik het op. Na een korte pauze nog 10 keer en na wéér een korte pauze nog 5 keer.
Tot slot besloot ik de loopband maar even te proberen om 5 minuten te wandelen. Ik moest namelijk mijn jongste alweer bijna ophalen, maar die band wilde ik ook even proberen zonder pottekijkers.
Zeer trots en zeer bezweet verliet ik de sportschool weer.
Wat voel ik me trots!
Een conditie van lik me het vestje maar o, o, o wat ben ik trots op mezelf dat ik er heen ben gegaan en dat ik het gedaan heb!
Een kaart waarmee je voor 9,95 per maand onbeperkt mag sporten overdag tot 18.00 uur en in het weekend bij aangesloten sportscholen (en die zitten door het hele land).
Ja, en dan moet je nog durven he?
Pfff dat was even moed verzamelen. Op woensdag moet mijn jongste altijd 1,5 uur sporten en dicht daarbij zit een Mc Donalds, vandaar dat ik daar op woensdag altijd van half 5 tot 18.00 koffie drink. Nouja.. koffie drink..? Vaak nam ik er ook iets bij, en eerlijk is eerlijk bijna elke woensdag at ik ook een happy meal (kleinste menu dan had ik tenminste het gevoel nog een beetje goed bezig te zijn, ahum)
Nu ontdekte ik dus de multi sportcard, de dichtsbijzijnste sportschool zit 5 minuten van die bewuste Mc Donalds af en die 9,95 wegstrepend tegen mijn wekelijkse uitgaven in de plaatselijke Mc zou me een behoorlijk financieel voordeel opleveren en nog veel beter voor me zijn ook!
Vandaag was het weer zover, dat jongste na de kerstvakantie weer begon met sporten en ja, ik zag er vreselijk tegenop om te gaan.
Ik zag mezelf al stuntelen en hobbelen tussen al die strakke lijven. Pfff ik werd helemaal naar van de gedachten. Bah.
Met de zenuwen in mijn lijf reed ik de parkeerplaats op. Stik! Hartstikke veel auto's! O, wat baalde ik daarvan zeg. Ik parkeerde mijn auto en overwoog of ik weer weg zou rijden totdat ik zag dat er kinderen in en uit de auto's stapten. Mmm blijkbaar waren die auto's voor iets anders daar dan voor mijn fitness dus diep ademhalen en op weg naar de ingang.
Ik bleek bij een zwembad uit te komen en ik sloot maar achter aan in de rij. Ik gaf aan dat ik een multisportcard had en dat ik me afvroeg of ik hier wel goed was.
Dat bleek inderdaad het geval. Ze gaf me een sleuteltje en zei: "die poort door, naar achterlopen en achterin is de fitnesszaal. U weet dat het onbegeleid sporten is hier?'
Nee, dat wist ik niet, maar ik kon ook niet zeggen dat ik dat nou heel erg vond ofzo.
Ik liep in de aangewezen richting, daarmee de kinderen die daar voor zwemlessen waren achter me latend. Trok mijn gympies aan (die ineens een stuk beter dichtgingen dan toen ik ze kocht 17 kilo geleden) en liep naar de fitnesszaal.
Er bleek slechts 1 man aanwezig die op de loopband stond. Hemel zij dank! Dat was een grote opluchting voor me. Geen pottenkijkers.
Stoer ging ik op een crosstrainer staan. Eh.. hoe moest dat ding aan? Shit..
'Eh.. meneer weet u hoe deze aan moet?' vroeg ik de man die zo te zien over een ijzeren conditie beschikte. 'Gewoon bewegen en dan licht het scherm met instellingen op' was het antwoord.
Hij bleek gelijk te hebben.
Even puzzelen.. nou, laat ik maar beginnen met een warming up, dat was een optie om aan te klikken dus dat leek me het meest voor de hand liggend.
3 minuten duurde dat en eerlijk is eerlijk, ik vroeg me na 1 minuut al af hoe ik 3 minuten moest gaan redden. En dat noemen ze dan warming up!
Ik overleefde de 3 minuten warming up en besloot als volgende op de knop 'fittest' te drukken. Die leek me wel toepasselijk :)
12 minuten lang bewoog ik mijn benen en armen en dat ging eigenlijk best snel voorbij.
De uitslag van deze fittest was te verwachten: 'zeer slecht' verscheen er in het scherm.
Ja, hoe kan dat ook anders. Jaren niet aan sport gedaan en in de ruit waar ik recht inkeek tijdens het crossen zag ik mijn boezem behoorlijk heen en weer schommelen. Nog een geluk dat mijn buik verborgen zat achter het apparaat en dat ik die niet had hoeven zien bewegen. Pfff mijn schuddende lijf was nóg groter geweest. En die 'zeer slecht' als uitslag zal heus wel eens veranderen. Toch?
Nog 3 minuten programma 'afkoelen' op de crosstrainer en zwetend stapte ik dat apparaat af.
Ik had rpm van 40 tot 49 gehaald. Het zegt me niets maar ik noteer het maar even zodat ik straks een keer vergelijkingsmatriaal heb.
De man van de loopband was inmiddels vertrokken en dat gaf mij de kans de apparaten eens rustig te bekijken zonder dat iemand me zag.
Ik streek neer op een apparaat waar ik eerst het gewicht maar eens afhaalde, de standaard 5 kilo die dan toch als gewicht ingezet wordt, leek me zwaar genoeg.
25 keer drukte ik die 5 kilo weg met mijn armen en dat apparaat zou voor buste moeten zijn.
Daarna een ander apparaat voor mijn schouders maar na 10 keer gaf ik het op. Na een korte pauze nog 10 keer en na wéér een korte pauze nog 5 keer.
Tot slot besloot ik de loopband maar even te proberen om 5 minuten te wandelen. Ik moest namelijk mijn jongste alweer bijna ophalen, maar die band wilde ik ook even proberen zonder pottekijkers.
Zeer trots en zeer bezweet verliet ik de sportschool weer.
Wat voel ik me trots!
Een conditie van lik me het vestje maar o, o, o wat ben ik trots op mezelf dat ik er heen ben gegaan en dat ik het gedaan heb!
dinsdag 8 januari 2013
17,2 afgevallen
Telkens val ik in etappes af lijkt het wel. Zo viel ik na vorige week dinsdag in 2 dagen tijd 1,5 kilo af en daarmee stond de weegschaal 'ineens' op 125.
Hoe graag wilde ik dáár onder komen!
Helaas stond ik de rest van de week weer stil. Schommelde wel nog een paar ons omhoog maar kwam maar niet onder die 125. Tot vanmorgen (mijn officiele weegdag) de schaal ineens 124,8 aangaf. Hiermee zit ik onder de 125 kilo!! YES!!
Van 142 kilo naar 124,8 dat zijn de 1 en de 4 en de 2 maar dan die 4 en de 2 omgedraaid :)
Zalig.
Pas een paar weken geleden kreeg ik zo'n ontzettend wauw gevoel van onder de 135 kilo komen en nu een paar weken later zelfs onder de 125. Ik had deze operatie echt veel eerder moeten doen geloof ik :)
Hoe graag wilde ik dáár onder komen!
Helaas stond ik de rest van de week weer stil. Schommelde wel nog een paar ons omhoog maar kwam maar niet onder die 125. Tot vanmorgen (mijn officiele weegdag) de schaal ineens 124,8 aangaf. Hiermee zit ik onder de 125 kilo!! YES!!
Van 142 kilo naar 124,8 dat zijn de 1 en de 4 en de 2 maar dan die 4 en de 2 omgedraaid :)
Zalig.
Pas een paar weken geleden kreeg ik zo'n ontzettend wauw gevoel van onder de 135 kilo komen en nu een paar weken later zelfs onder de 125. Ik had deze operatie echt veel eerder moeten doen geloof ik :)
vrijdag 4 januari 2013
Op controle en nieuwe kleren
Gisteren ben ik op controle geweest.
Ze vinden dat ik wel erg snel afval. Snel? Grinnik, ze moeten eens weten hoe ongeduldig ik ben en het me véél te langzaam gaat.
Het zal vanzelf langzamer gaan, maar ik hoop eerlijk gezegd dat dat nog even op zich laat wachten.
Ik kreeg het advies goed op mijn eiwitten te letten. Ik haalde mijn benodigde eiwitten krap. Liever zien ze dat ik er een marge boven zit. Ik ben niet zo van de zuivel en het vlees. Maar dat is toch wel heel belangrijk om te zorgen dat je spiermassa goed blijft, dus nog maar iets beter op letten.
In mei moet ik terug komen.
Vandaag heb ik toch maar nieuwe kleren gekocht. Hoewel ik dacht dat het allemaal wel meeviel, valt me nu op dat plotseling al mijn kleding wel erg ruim zit (was maat 58-60)
Januari uitverkoop dus ik dacht: laat ik maar even 2 broeken kopen en 2 shirts.
Dan heb ik in elk geval 2 setjes die wel passen.
1 van de shirtjes is nog 1-2 maten te klein (maat 50) maar ik vond deze zó leuk en vroeger was ik nog wel eens zo dom om kleding te klein te kopen onder het mom van 'als ik straks ben afgevallen...' maar dat was ik al jaren afgeleerd. Vandaag durfde ik het wel aan. Het is maar 1-2 maten te klein en volgens de slechts prognose wat betreft moet ik die kilo's toch zeker halen kunnen.
1 passend shirt en 2 passende broeken (maat 52-54) in de uitverkoop kwam ik mee thuis.
Niet veel maar naar alle waarschijnlijkheid pas ik het maar een paar weken en weinig kleding is beter dan de veel te wijde kleren die ik nu draag. Ik begin echt een beetje voor schut te lopen.
Ook een kapperbezoek er tegen aan gegooid.
Ik ben bijna een beetje nieuw :)
Ze vinden dat ik wel erg snel afval. Snel? Grinnik, ze moeten eens weten hoe ongeduldig ik ben en het me véél te langzaam gaat.
Het zal vanzelf langzamer gaan, maar ik hoop eerlijk gezegd dat dat nog even op zich laat wachten.
Ik kreeg het advies goed op mijn eiwitten te letten. Ik haalde mijn benodigde eiwitten krap. Liever zien ze dat ik er een marge boven zit. Ik ben niet zo van de zuivel en het vlees. Maar dat is toch wel heel belangrijk om te zorgen dat je spiermassa goed blijft, dus nog maar iets beter op letten.
In mei moet ik terug komen.
Vandaag heb ik toch maar nieuwe kleren gekocht. Hoewel ik dacht dat het allemaal wel meeviel, valt me nu op dat plotseling al mijn kleding wel erg ruim zit (was maat 58-60)
Januari uitverkoop dus ik dacht: laat ik maar even 2 broeken kopen en 2 shirts.
Dan heb ik in elk geval 2 setjes die wel passen.
1 van de shirtjes is nog 1-2 maten te klein (maat 50) maar ik vond deze zó leuk en vroeger was ik nog wel eens zo dom om kleding te klein te kopen onder het mom van 'als ik straks ben afgevallen...' maar dat was ik al jaren afgeleerd. Vandaag durfde ik het wel aan. Het is maar 1-2 maten te klein en volgens de slechts prognose wat betreft moet ik die kilo's toch zeker halen kunnen.
1 passend shirt en 2 passende broeken (maat 52-54) in de uitverkoop kwam ik mee thuis.
Niet veel maar naar alle waarschijnlijkheid pas ik het maar een paar weken en weinig kleding is beter dan de veel te wijde kleren die ik nu draag. Ik begin echt een beetje voor schut te lopen.
Ook een kapperbezoek er tegen aan gegooid.
Ik ben bijna een beetje nieuw :)
Abonneren op:
Posts (Atom)