Tjonge.. de afgelopen jaren zweette ik als een ottertje met dit warme weer. Dit jaar heb ik nergens last van. De afgelopen jaren kwam ik extreem aan van het vocht als ik ongesteld moest worden. Soms wel tot 8 kilo (ja artsen schrokken zich rot) eenmaal ongesteld vloog het er ook weer af, maar tegenwoordig kom ik netjes een pondje aan ofzo. Met het warme weer zoals we dat nu hebben zou ik vorig jaar de huisarts weer mogen hebben bezoeken vanwege het vele vele vocht vasthouden. Steevast als het warm werd dan zwol mijn lichaam op, en werd ik op plaspillen gezet.
Dit keer kwam ik even 2 kilo aan, mijn lichaam schakelde en mijn lichaam pakte de bedoeling zelf op en voerde het vocht af. Jippie!
Mijn vochtprobleem lijkt hiermee echt verleden tijd. Of wat zeg ik..? Lijkt? IS ha!
*happy*
woensdag 24 juli 2013
dinsdag 16 juli 2013
Onder de 100 !!
Hoera, hoera hoera! Eindelijk ben ik op een officiële weegdag onder de 100 kilo. Al een paar maal mocht ik er aan snuffelen maar omdat het gewicht steeds schommelt was dat steeds niet op een dinsdag en dan nu eindelijk de prachtige cijfers: 99,4 kilo.
Wauw, wauw, wauw!
Eindelijk die maaaaagische grens onder gedoken.
Ik ben zo blij!
Wauw, wauw, wauw!
Eindelijk die maaaaagische grens onder gedoken.
Ik ben zo blij!
zaterdag 13 juli 2013
8 maanden na de operatie
Vandaag is het 8 maanden na de operatie. Wat is er toch een hoop veranderd sinds 8 maanden geleden. Om te beginnen mijn gewicht. Vanmorgen stond de weegschaal op 99,7 kilo. Dat is maar liefst 42,3 kilo lichter dan 8 maanden geleden. Vaste lezers weten dat ik mijn gewicht louter op dinsdag meetel dus voordat ik begin te juichen dat ik onder de 100 ben, wacht ik eerst even dinsdag af. Het zal tenslotte niet voor het eerst zijn dat ik al onder de 100 weeg en dan op dinsdag (officiele weegdag) er weer boven. Hou vingers gekruist.
Net onder of net boven de 100 het is zo'n magische grens maar ik ben hoe dan ook zo'n 42 kilo kwijt en dat is natuurlijk belachelijk veel. Dat is meer dan een 10 jarig kind weegt. Dat is meer dan 8 zakken aardappels, dat is 42 pakken suiker.
Draag dat maar eens de hele dag met je mee!
Wat een bewegingsvrijheid heb ik er voor terug gekregen. Ik ben niet meer beperkt in mijn mogelijkheden. Iets van de grond oprapen, veters strikken, benen over elkaar doen, ik kan het weer allemaal. Trap oplopen, stukje rennen, het huishouden, ik draai mijn hand er niet meer voor om. Heerlijk.
Mijn autogordel klik ik met gemak dicht, kleding die op het oog veel te klein lijkt blijkt als gegoten te zitten en als ik mezelf in een spiegel of ruit zie ben ik verbaast over hoe ik er uit zie.
En dan heb ik nog een winst behaald die ik bijna zou vergeten. Het mooie weer zorgde altijd voor extreem zweten. Maar met de mooie dagen die we hadden zweette ik eens niet als een otter. Gewoon helemaal niet! En op het strand keken mensen me niet aan alsof ik een bezienswaardigheid ben.
Dat kijken is trouwens zo-wie-zo veranderd. Waar ik ook liep, supermarkt, straat,waar dan ook, mensen keken naar me. Nu ga ik op in de massa en val ik niet meer op.
Alhoewel... vorige week kwam ik op school en had ik een jurk aan waarvan ik zelf ook concludeerde dan ondanks dat ik nog altijd een BMI van boven de 37 heb, deze me wel enorm goed stond. Ik was niet de enige die dat vond. Er was zelfs 1 moeder waarvan haar mond gewoon openviel toen ze me zag. Ik werd overladen met complimenten en single vaders die me nooit zagen staan keken nu ineens bewonderend.
Die single vaders die me eerst niet zagen staan kunnen wat mij betreft hoe dan ook de hoogste boom in. Toen niet, nu ook niet. Er zijn genoeg mannen die op zware vrouwen vallen want over mannelijke belangstelling heb ik nooit te klagen gehad. Vrouwen die zichzelf altijd maar te dik te vinden en daardoor denken dat ze onaantrekkelijk zijn, ik nodig ze uit eens een paar lesjes zelfvertrouwen bij me te volgen. Want geloof me, er zijn mannen die niet op dik vallen maar er zijn er ook die dat wel doen en er zijn mannen die het geen zak uitmaakt of je dun of dik bent als je maar verzorgd bent, lief bent of wat dan ook.
Inmiddels begin ik het aan mijn huid wel te zien, dat enorme afvallen. Mijn borsten zijn niet meer zo stevig en gevuld als ze waren. Het vel van met name mijn bovenbenen en bovenarmen hangen als gevolg van overtollige huid. Mijn buik vast ook maar dat die ik dan weer niet zo omdat die altijd al hing. Voorlopig zie ik vooral hoe die enorme buik steeds minder enorm wordt.
Kortom. 8 maanden na dato gaat het nog steeds goed met mij. Al waren mijn vit B12, D en ijzer te laag bij mijn bloedtesten. ik heb daar aanvulling voor gekregen en eerlijk is eerlijk, ik merk nog niet echt dat het helpt. Dat is wel wat balen omdat ik dagen heb dat ik echt heel moe ben. Maar als ik dat afweeg.. toen ik dik was had ik ook dagen dat ik heel moe was, gewoon omdat dik zijn heel veel energie vreet. Dus of dat nou zo'n verschil maakt weet ik niet. En ik heb nu dagen dat ik voor dood op de bank zit maar evenveel dagen dat ik bruis van energie en die had ik toen niet dus dan 100 keer liever dit :)
Op naar de 9 maanden!
Net onder of net boven de 100 het is zo'n magische grens maar ik ben hoe dan ook zo'n 42 kilo kwijt en dat is natuurlijk belachelijk veel. Dat is meer dan een 10 jarig kind weegt. Dat is meer dan 8 zakken aardappels, dat is 42 pakken suiker.
Draag dat maar eens de hele dag met je mee!
Wat een bewegingsvrijheid heb ik er voor terug gekregen. Ik ben niet meer beperkt in mijn mogelijkheden. Iets van de grond oprapen, veters strikken, benen over elkaar doen, ik kan het weer allemaal. Trap oplopen, stukje rennen, het huishouden, ik draai mijn hand er niet meer voor om. Heerlijk.
Mijn autogordel klik ik met gemak dicht, kleding die op het oog veel te klein lijkt blijkt als gegoten te zitten en als ik mezelf in een spiegel of ruit zie ben ik verbaast over hoe ik er uit zie.
En dan heb ik nog een winst behaald die ik bijna zou vergeten. Het mooie weer zorgde altijd voor extreem zweten. Maar met de mooie dagen die we hadden zweette ik eens niet als een otter. Gewoon helemaal niet! En op het strand keken mensen me niet aan alsof ik een bezienswaardigheid ben.
Dat kijken is trouwens zo-wie-zo veranderd. Waar ik ook liep, supermarkt, straat,waar dan ook, mensen keken naar me. Nu ga ik op in de massa en val ik niet meer op.
Alhoewel... vorige week kwam ik op school en had ik een jurk aan waarvan ik zelf ook concludeerde dan ondanks dat ik nog altijd een BMI van boven de 37 heb, deze me wel enorm goed stond. Ik was niet de enige die dat vond. Er was zelfs 1 moeder waarvan haar mond gewoon openviel toen ze me zag. Ik werd overladen met complimenten en single vaders die me nooit zagen staan keken nu ineens bewonderend.
Die single vaders die me eerst niet zagen staan kunnen wat mij betreft hoe dan ook de hoogste boom in. Toen niet, nu ook niet. Er zijn genoeg mannen die op zware vrouwen vallen want over mannelijke belangstelling heb ik nooit te klagen gehad. Vrouwen die zichzelf altijd maar te dik te vinden en daardoor denken dat ze onaantrekkelijk zijn, ik nodig ze uit eens een paar lesjes zelfvertrouwen bij me te volgen. Want geloof me, er zijn mannen die niet op dik vallen maar er zijn er ook die dat wel doen en er zijn mannen die het geen zak uitmaakt of je dun of dik bent als je maar verzorgd bent, lief bent of wat dan ook.
Inmiddels begin ik het aan mijn huid wel te zien, dat enorme afvallen. Mijn borsten zijn niet meer zo stevig en gevuld als ze waren. Het vel van met name mijn bovenbenen en bovenarmen hangen als gevolg van overtollige huid. Mijn buik vast ook maar dat die ik dan weer niet zo omdat die altijd al hing. Voorlopig zie ik vooral hoe die enorme buik steeds minder enorm wordt.
Kortom. 8 maanden na dato gaat het nog steeds goed met mij. Al waren mijn vit B12, D en ijzer te laag bij mijn bloedtesten. ik heb daar aanvulling voor gekregen en eerlijk is eerlijk, ik merk nog niet echt dat het helpt. Dat is wel wat balen omdat ik dagen heb dat ik echt heel moe ben. Maar als ik dat afweeg.. toen ik dik was had ik ook dagen dat ik heel moe was, gewoon omdat dik zijn heel veel energie vreet. Dus of dat nou zo'n verschil maakt weet ik niet. En ik heb nu dagen dat ik voor dood op de bank zit maar evenveel dagen dat ik bruis van energie en die had ik toen niet dus dan 100 keer liever dit :)
Op naar de 9 maanden!
Abonneren op:
Posts (Atom)