vrijdag 30 november 2012

Stilstand

Dinsdagochtend woog ik 130,9 woensdagochtend woog ik er 131 en dat weeg ik vandaag (vrijdag) nog steeds. Ongesteld en sinds woensdag over op vast voedsel, het speelt vast beiden een rol maar ik baal er flink van.
Nu weet ik wel dankzij een lijnverleden dat het een gewoonte van mijn lijf is om stil te staan op punten waar ik qua gewicht een tijd heb geschommeld. Zo ben ik lange tijd rond de 132 kilo geweest. Dus hangen op 131 is dan niet zo vreemd. de volgende gewichten heb ik ook een tijd gehad: 125, 114, 103,  97, 95, 73.
73 is denk ik mijn natuurlijke gewicht. Ik ben ook jaren rond de 60 kilo geweest maar dat was wel met goed opletten en heel veel sporten. 73 was mijn gewicht wat ik jaren had terwijl ik at wat ik wilde en bewoog zoals ik fijn vond.

Die 73 en en 60 heb ik echt wel uit mijn hoofd gezet hoor. Rond de 100 eindigen zal ik echt al ontzettend gelukkig mee zijn. Ik noem ze alleen even ivm het rijtje gewichten die ik langere tijd heb gehad. Stilstaan bij 131 is dus niet vreemd. Zal me bij 125 waarschijnlijk wel weer gaan gebeuren. En toch, terwijl ik het weet, baal ik er wel ontzettend van. Het vliegt me toch naar de keel: Zal de operatie niet voor niets zijn geweest? Het zal toch niet bij deze 11 kilo blijven?

De gewenning van mislukte pogingen zit duidelijk nog diep in mijn systeem.
Gelukkig kan ik niet de handoek in de ring gooien. Ik kan simpelweg niet meer eten dan ik nu doe. Komt vast goed. Toch?

woensdag 28 november 2012

Op controle

Vandaag voor controle naar het Slotervaart ziekenhuis geweest.
De sneetjes zien er goed uit (zitten helemaal dicht en de korstjes zijn er ook al af) en het belangrijkste was dat mijn buik soepel aan zou voelen. En daat deed het!
Ik mag over op vast voedsel. (hiep hiep hoera).

Hierna naar een bijeenkomst van gastric bypassers van dezelfde operatie week als ik. Bij de bijeenkomst kregen we informatie hoe ons voedsel uit te breiden van gepureerd naar vast. Leuk om een aantal mensen te treffen die ik in het ziekenhuis al had leren kennen. Van bij mij op zaal, en ook iemand die tegelijkertijd met mij in de wachtruimte van de anastestist had gezeten. Grappig dat je dat niet weet van elkaar waarvoor je daar in de wachtruimte zit.

En toen naar huis. Jémig wat smaakt een cragotte met kipfilet dan lekker zeg!!
En bij mijn avondeten mihoen! Goddelijk! :)

De afvalresultaten van de anderen leerde mij dat ik lekker gemiddeld afval.
Sinds 2 dagen laat ik zelf de hond weer uit en dat gaat me ineens wel héél gemakkelijk af. Het is net alsof er een zak stenen in mijn buik mist. Niet zo gek natuurlijk. 11 kilo. Dat zijn 2 hele grote zakken aardappelen die ik ineens minder mee hoef te sjouwen.

Ik ben zo blij, ik loop de hele dag te stralen. Mensen om me heen maken daar zelfs opmerkingen over. 'Wat straal je toch'. Zelfs al iemand die zich afvroeg of ik soms verliefd ben. Nou nee, verre van dat zelfs. Ik ben gewoon dolgelukkig met mijn gewichtsverlies!



dinsdag 27 november 2012

Auw auw en 2x hoera!

Gisteravond at ik hutspot. Dat is toch al bijna moes en smaakt gepureerd praktisch hetzelfde als gestamd merkte ik. Ik had een portie op mijn bord gedaan en at echt met smaak. En toen was het auw auw auw. Pijn in mijn maag. Blijkbaar was het portie dat ik op mijn bord had gedaan toch net iets te groot. En voordat die laatste hap dan werkelijk in je maag zit, is het leed dus al geschiet. Tussen voelen dat je vol zit en stoppen met eten zitten nog een paar happen, merkte ik :(
Gelukkig zakte de pijn binnen 5 minuten weer af, dus de schade viel mee maar ik moet dus echt nog iets beter opletten.

En dan de eerste hoera!
Ik ben meer dan 10 kilo kwijt! 11,1 om precies te zijn. Wauw!! Daar kon ik een paar weken terug alleen maar van dromen. Doodbang was ik dat mijn 142 zou doorslaan naar de 145 en dan naar de 150...en dan nu..de schaal zakt!!! 130,9 stond er vanmorgen op de schaal. Zelfs bijna bij de magische grens van 130. Ik ben zó, zó, zóóó ontzettend blij!! Het is ruim 5 jaar geleden dat ik dit gewicht woog.

En dat brengt me gelijk bij mijn tweede hoera want vandaag liet ik voor het eerst de hond weer uit en ik voel gewoon tijdens het lopen dat mijn lijf minder zwaar is. Nu pas voel ik dat ik normaal gesproken met een zak stenen in mijn onderbuik liep. Wat een verschil deze 11 kilo.
Ik ben heel lang rond de 132 kilo geweest en in 5 jaar tijd sloop daar nog een 10 kilo bij. Ik merkte na de 138 dat mijn conditie in grote sprongen begon af te nemen. En ik merk nu dat mijn energie met de dag toeneemt.

Ja, ik voel nog steeds dat ik twee weken geleden geopereerd ben. Ik ben nog wat sneller duf en voel het rond mijn maag af en toe stevig trekken. Maar mijn onderbuik voelt aanzienlijk lichter en ik kijk er halsreikend naar uit hoe ik me voel als de naweeen van de narcose en het snijwerk weg zijn en mijn conditie vanwege de gewichtsvermindering blijven toenemen!

maandag 26 november 2012

multisportcard

Ik heb een multisportcard besteld.
Met een multisportcard kun je voor € 9,95 per maand, overdag onbeperkt sporten in heel Nederland bij aangesloten sportscholen. Kijk, hier word ik oprecht blij van :)
Ik ben nu een sporter van niets maar toen ik vroeger slank was vond ik sporten best leuk. Aangezien door de GBP er heel wat kilo's af zullen gaan, zal ik sporten dus ook steeds weer leuker gaan vinden en dat komt goed uit want een beetje proberen strak in mijn vel te blijven zal ik mezelf straks vast dankbaar voor zijn.

Heb je ook belangstelling: www.multisportcard.nl
Daar staat alle info en ook alle aangesloten sportscholen. Je bent dus niet gebonden aan 1 sportschool, als je ergens anders bent kun je ook daar gewoon naar binnenlopen, zolang de sportschool maar aangesloten is. Een aantal heeft ook de sauna inclusief zag ik al :)

Nu nog wachten totdat hij binnen is en dan kan ik heel laagdrempelig gaan beginnen.
Tenminste.. als de arts mij woensdag toestemming geeft om dat soort dingen op te pikken, want daar moet ik woensdag op controle. Aansluitend heb ik een verplichte groepsbijeenkomst van diverse mensen die de afgelopen periode een GBP kregen en krijgen we uitleg hoe we onze voeding mogen gaan uitbreiden na alle yoghurt, vla en gepureerde maaltijden.

zondag 25 november 2012

Dat doe je jezelf toch niet aan?

Een gastric bypass neem je niet zomaar even. Dat is een laatste redmiddel.

Dan eet je toch minder?
Ja, als het daarmee zou lukken dan was ik 60 kilo geweest in plaats van de 142 kilo zoals nu.

Dan sport je toch meer?
Weet je hoe belastend dat is voor je lijf om met zo'n lichaam te moeten sporten?

Ik heb wel een leuk dieet voor je..
Fijn, maar die heb ik vast ook al geprobeerd.

Eet je dan zoveel?
Ja en nee. Ik eet mijn hoofdmaaltijden heel gezond. Ik ben dol op kip, vis, en verse groenten. Ik eet bij voorkeur biologisch en zal zelden naar een pakje of zakje grijpen bij het maken van een maaltijd.
Mijn hoofdmaaltijden zijn dus heel gezond en mijn kids (2 stuks) heb ik gelukkig kunnen behoeden voor hetzelfde overgewicht.
Maarja.. dan.. als ze naar school zijn of savonds in bed liggen dan trek ik wel een zak chips open. Glaasje wijn erbij. En op een feestje zeg ik nooit nee als ze me iets aanbieden. En ik grijp eigenlijk elke smoes wel aan om er een feestje van te bouwen. Een echte bourgondieër.
Tel daarbij op dat ik echt een onverzadigbare honger heb. Ik moet echt net gegeten hebben (half uur) wil ik geen honger voelen. Vaak heb ik nog honger terwijl ik stop met eten omdat ik zelf ook snap dat 6 boterhammen tussen de middag wat al te overdreven zijn.

Dat noemen ze toch hoofdhonger?
Dat kan, dat heb ik ook wel eens ja. Maar meestal heb ik echt honger en knort mijn maag non-stop. Dat is het resultaat van jarenlang lijnen. Daarmee maak je een hoop stuk. In mijn geval werkt het signaal van honger niet meer goed.

Blijft toch een kwestie van jezelf beheersen..
Ja, deels wel. Maar het is niet alleen het eten. Het zit in onze genen dat in tijd van schaarste onze verbranding op een minimum komt te staan. Zodra je iets extra's eet slaat je lichaam dit direct op voor als het later weer zo schaars wordt. Door te lijnen train je je lijf dus om vet op te slaan. Kortom: lijnen maakt dat je steeds minder kunt eten wil je op gewicht blijven, laat staan afvallen. Vandaar dat veel lijners kampen met het jo-jo effect. Dat is hier het gevolg van.

Dus toen nam je een operatie?
Ja, inderdaad.

En word je daar blijvend slank van dan?
Ik zal heus geen 60 kilo meer worden maar ik zal al blij zijn als ik op een gewicht kom waarbij ik mijn bewegingsvrijheid terug krijg. Ik heb een waardeloze conditie. Dat is een cirkel: te dik, bewegen is niet fijn, minder beweging, dus dikker, dus nog minder mogelijkheid tot bewegen, enz. Door de operatie wordt deze cirkel in korte tijd doorbroken waardoor ik de kans krijg het bewegen weer op te pakken en door de maagverkleining kan ik simpelweg niet meer veel eten. Veel mensen met een GBP kunnen hierna ziek worden van te veel vet en te veel suiker waardoor je gedwongen wordt op te passen, de passage van maag naar dunne darm wordt verkort waardoor er minder opgenomen kan worden door je lijf. En in mijn geval heeft men ook nog eens de restmaag verwijderd, dit omdat het honger gevoel in de maag wordt aangemaakt en zodoende hoopt men (hoopt ja, men weet dit nog niet helemaal zeker) dat het hongergevoel blijvend wegblijft.

Jemig, een Gastric bypass én verwijdering van de restmaag, dat doe je jezelf toch niet aan?
Daarmee begon ik al, dat doe je niet zomaar, het is een laaste redmiddel.
Want inderdaad, als je er over nadenkt, doe je jezelf dit niet aan. Maar ik was nu 142 kilo, hoe zwaar dan over 5 jaar, als ik niet zo ingrijpen, en over 10 jaar?

Wanneer ben je geopereerd?
13 november 2012 in het slotervaart ziekenhuis.

Waarom dit blog?
Gedeelde smart is halve smart. En in dit geval: Ik moet wat kwijt :)