Het is 9 jaar geleden dat ik een dienst bijwoonde in een kerk of geloofsgemeenschap buiten de kerstmis om. En die kerstmis is ook alweer een jaar of wat geleden..
Hoe kwam het dan toch dat ik vanmorgen om 10.00 een geloofsgemeenschap inschoof waar ik nog nooit eerder geweest was en waar ik vlijtig de liedjes meezong, al ging het bidden dan nog niet zo goed?
Ik zag afgelopen week ineens een bordje waar ik wel eerder gelopen had maar wat me niet eerder was opgevallen. Een bordje met een pijl en daarop een naam die me deed vermoeden dat het iets als een kerk ofzo moest zijn.
'Eens googlen wat dat is' dacht ik nog bij mezelf. Waarop ik het prompt weer vergat...
Een paar dagen later belde een oude vriend die ik al lang niet meer gesproken had.
Hij is Christelijk en hij en ik gingen vroeger wel eens samen naar samenkomsten. Hij is altijd gelovig gebleven terwijl ik meer in mezelf en het universum ging geloven. Er is wel iets, maar wat dat dan was?
Een paar jaar geleden ben ik verhuisd naar een andere woonplaats. 'Ben je al eens in... geweest?' vroeg de vriend mij en noemde daarbij de naam die ik 'stomtoevallig' op dat bordje had zien staan.
'Eh.. nee?' (wat zou ik daar nou moeten doen tegenwoordig?)
En hij vertelde me dat de gemeenschap was opgericht door twee mensen die ik vroeger eens had leren kennen doordat de bewuste vriend en ik samen met hun bijbelstudie volgden.
Fijne, lieve, warme mensen. Christenen zoals je jezelf Christenen voorstelt die het werkelijk vanuit het diepste van hun ziel beleven.
Om beetje om jaloers op te worden, vond ik wel. Want zelf mis ik die bezieling, dat mag duidelijk zijn.
Oke, nog steeds allemaal geen reden om vanmorgen die samenkomst in te schuiven natuurlijk, en toch deed ik het. Misschien zijn het de feestdagen, de donkere dagen, het verdriet om het eindigen van mijn relatie. Wat het ook zij.. het liet me niet los en vandaar dat ik vanmorgen op weg ging.
Er waren ongeveer 50 mensen en daarbij kwam nog een stuk of 20 kinderen.
Jonge gemeenschap wel. In de kerk waar ik tot een jaar of 9 heen ging was de gemiddelde leeftijd dik door de 60 denk ik terwijl hier de gemiddelde leeftijd op een jaar of 40-45 lag.
De mensen waar die vriend het over had heb ik trouwens niet gezien.
1,5 uur later stond ik weer buiten. Na de dienst had ik nog met twee mensen staan praten terwijl we koffie dronken en ik moet zeggen dat het allervriendelijkste mensen waren.
De ene was een vrouw van mijn leeftijd en zij vroeg me of ik met kerst ook kwam.
Wat ik begreep hebben ze smorgens een samenkomst en aansluitend een kerstbuffet waarbij iedereen iets klaarmaakt om samen te delen. Die insteek bevalt me wel en ik heb eerste kerstdag nog niets te doen en de kids zijn dan bij mijn exman. Dus eigenlijk heb ik daar best zin in.
Nog even bedenken wat ik ga klaarmaken...
Via het GBP forum ben ik bij je blog gekomen. Meer, omdat ik nieuwsgierig was waarom ook je restmaag was verwijderd. Ik las dit bericht als eerste. Wat fijn dat jij je zo welkom hebt gevoeld. Ik ben nooit bij de kerk weg gegaan, maar heb wel voor een andere richting gekozen. Dat had er mee te maken dat het voor mij meer een sleur was dan dat het geloof uit mijn hart kwam. Jaren geleden ben ik met een vriendin meegeweest, omdat de kinderen mee deden met een kerstmusical. Ja, ook ik maakte kennis met een andere manier van geloofsbeleving met Kerst ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk kan je vertellen dat het geloof voor mij vanaf dat moment een veel diepere en waardevollere betekenis heeft.
Wens je gezegende kerstdagen toe! Geniet er van.
Anita
Dank je wel Anita :)
Verwijderen