leuk vermoeiend weekje

Leuk maar vermoeiend weekje.
Ik ben voor mijn werk druk geweest met de ontwikkeling van een concept waarvan ik hoop dat een potientiele klant die mij zeer geschikt lijkt voor dit concept net zo enthousiast is als ik. Even afwachten, zal minimaal januari worden totdat ik hier uitsluitsel over krijg.
Degene aan wie ik het concept heb overgedragen is zeer enthousiast, alleen zal haar leidinggevende de definitieve beslissing moeten nemen en ik hoop dus maar dat die net zo enthousiast is.

Verder heb ik afgelopen week een puppy gekregen.
Ik heb al een hond maar die is al behoorlijk op leeftijd.
Ik zei altijd: Als die dood is komt er geen nieuwe hond meer. Wáár ging het mis?! Hahaha
Eigenlijk kwam ik tot de conslussie dat ik gewoon waanzinnig gehecht ben aan dat lieve beest en dat ik er niet aan moet denken dat hij wegvalt. Hij is gezellig, sociaal, al ruim volwassen en rustig, gaat graag mee wandelen en goed voor mij en de kids.
Als hij wegvalt geeft dat natuurlijk een zee aanruimte maar aan de andere kant zoveel tijd neemt een echt volwassen, opgevoede hond nou ook weer niet. Ja, je moet naar huis om hem uit te laten en ja hij moet er door weer en wind uit maar is dat echt allemaal zo erg? Ik bedoel: we doen het nu toch ook? En ik vind dat wel eens vervelend maar wat ik er voor terug krijg is zoveel meer waard!

En dus dacht ik: oke, als hij dood is vervang ik hem misschien. En daarna dacht ik: ik kan er ook eentje bijzetten. Wel kleiner dan wat ik nu heb want 2 van zijn formaat wordt me echt te druk in huis en voor hetzelfde geldt gaat de oudste toch nog een jaar of twee mee. (verwacht ik niet maar wie weet). Ik wist ook welke ik dan zou nemen. Mijn exman en ik twijfelden destijds over het ras wat we nu hebben of een ander ras. Dan zou het dit keer het andere ras worden. Stukje kleiner, even leuk karakter, helemaal goed.
Wordt het dan een pup of een volwassen hond?
Pupszit je echt weer echt jaren aan vast en vergt veel inzet en tijd om er een fijne opgevoede hond van te maken. Een volwassenhond ken je zijn achtergrond niet van gaat dat samen met de aanwezige hond en met de kinderen?
En zo besloot ik toch voor een pup te gaan.

Diverse advertenties en pups bekeken. Maar verliefd worden deed ik niet en dat is toch wel nodig bij de aanschaf van een pup. Tót dat ene fotootje op marktplaats.. op slag verliefd op een puppy waarvan het niet het ras was wat ik zocht maar ze keek zo waanzinnig lief uit d'r oogjes!
Ik bellen.. het was inderdaad een teefje en ja ze was er nog. Alle drie de puppys van het nest waren er nog dus ik had alle keus zei de vriendelijke mevrouw aan de andere kant van de lijn. Afspraak gemaakt de volgende dag te komen kijken en haar verteld dat ik echt voor dát ene puppy ging! Ik herkende haar meteen van de foto en dolverliefd nam ik haar mee. Haar kleine broertje en zusje bij hun moeder achterlatend.

Inmiddels is ze een beetje gewend hier. Wat een waanzinnig lief en leergierig beestje!
En wát vermoeiend hahaha. Ik was even vergeten hoe bewerkelijk een pup is. s'Nachts er uit, overdag ogen voor en achter nodig hebben in verband met zindelijkheidstraining en ze moet ook nog leren om alleen te zijn. Onze oudste hond moet er een beetje aan wennen. Ze heeft al een paar keer flink op haar duvel gehad van hem en ik heb de kinderen instructie gegeven dat ondanks haar kleine formaat het écht een hond is en dat ze haar moeten behandelen zoals ze een herdershond zouden doen. Wel in acht nemend dat het een pup is natuurlijk :) En zich vooral niet te bemoeien met de oudste hond en de pup samen omdat wij nou eenmaal mensen zijn en honden zijn honden en hebben onderling hun eigen regels.

Op dit moment is ze in de bench in slaap gevallen. De oudste ligt nooit in een bench maar die sloopt ook niets en puppys doen dat nou eenmaal (spelenderwijs) wel.
Zindelijk worden gaat ook best goed. Naast de bench staat een bak met zand waar ze op gaat zitten als ik het niet snel genoeg zie dat ze eigenlijk moet. Helemaal top!
Ook de kinderen zijn dolverliefd op haar en alle aandacht die aan de pup gegeven wordt moet éérst ook aan de oudste gegeven worden (rangorde bepaling)

Kortom ik ren me mijn benen onder mijn lijf vandaan en heb oren voor en achter, gebroken nachten en ik amuseer me opperbest. :)

En het voordeel?
De komende jaren ben en blijf ik verzekerd van lichamelijke beweging :))