Oke, ik had dus een multisportcard gekocht.
Een kaart waarmee je voor 9,95 per maand onbeperkt mag sporten overdag tot 18.00 uur en in het weekend bij aangesloten sportscholen (en die zitten door het hele land).
Ja, en dan moet je nog durven he?
Pfff dat was even moed verzamelen. Op woensdag moet mijn jongste altijd 1,5 uur sporten en dicht daarbij zit een Mc Donalds, vandaar dat ik daar op woensdag altijd van half 5 tot 18.00 koffie drink. Nouja.. koffie drink..? Vaak nam ik er ook iets bij, en eerlijk is eerlijk bijna elke woensdag at ik ook een happy meal (kleinste menu dan had ik tenminste het gevoel nog een beetje goed bezig te zijn, ahum)
Nu ontdekte ik dus de multi sportcard, de dichtsbijzijnste sportschool zit 5 minuten van die bewuste Mc Donalds af en die 9,95 wegstrepend tegen mijn wekelijkse uitgaven in de plaatselijke Mc zou me een behoorlijk financieel voordeel opleveren en nog veel beter voor me zijn ook!
Vandaag was het weer zover, dat jongste na de kerstvakantie weer begon met sporten en ja, ik zag er vreselijk tegenop om te gaan.
Ik zag mezelf al stuntelen en hobbelen tussen al die strakke lijven. Pfff ik werd helemaal naar van de gedachten. Bah.
Met de zenuwen in mijn lijf reed ik de parkeerplaats op. Stik! Hartstikke veel auto's! O, wat baalde ik daarvan zeg. Ik parkeerde mijn auto en overwoog of ik weer weg zou rijden totdat ik zag dat er kinderen in en uit de auto's stapten. Mmm blijkbaar waren die auto's voor iets anders daar dan voor mijn fitness dus diep ademhalen en op weg naar de ingang.
Ik bleek bij een zwembad uit te komen en ik sloot maar achter aan in de rij. Ik gaf aan dat ik een multisportcard had en dat ik me afvroeg of ik hier wel goed was.
Dat bleek inderdaad het geval. Ze gaf me een sleuteltje en zei: "die poort door, naar achterlopen en achterin is de fitnesszaal. U weet dat het onbegeleid sporten is hier?'
Nee, dat wist ik niet, maar ik kon ook niet zeggen dat ik dat nou heel erg vond ofzo.
Ik liep in de aangewezen richting, daarmee de kinderen die daar voor zwemlessen waren achter me latend. Trok mijn gympies aan (die ineens een stuk beter dichtgingen dan toen ik ze kocht 17 kilo geleden) en liep naar de fitnesszaal.
Er bleek slechts 1 man aanwezig die op de loopband stond. Hemel zij dank! Dat was een grote opluchting voor me. Geen pottenkijkers.
Stoer ging ik op een crosstrainer staan. Eh.. hoe moest dat ding aan? Shit..
'Eh.. meneer weet u hoe deze aan moet?' vroeg ik de man die zo te zien over een ijzeren conditie beschikte. 'Gewoon bewegen en dan licht het scherm met instellingen op' was het antwoord.
Hij bleek gelijk te hebben.
Even puzzelen.. nou, laat ik maar beginnen met een warming up, dat was een optie om aan te klikken dus dat leek me het meest voor de hand liggend.
3 minuten duurde dat en eerlijk is eerlijk, ik vroeg me na 1 minuut al af hoe ik 3 minuten moest gaan redden. En dat noemen ze dan warming up!
Ik overleefde de 3 minuten warming up en besloot als volgende op de knop 'fittest' te drukken. Die leek me wel toepasselijk :)
12 minuten lang bewoog ik mijn benen en armen en dat ging eigenlijk best snel voorbij.
De uitslag van deze fittest was te verwachten: 'zeer slecht' verscheen er in het scherm.
Ja, hoe kan dat ook anders. Jaren niet aan sport gedaan en in de ruit waar ik recht inkeek tijdens het crossen zag ik mijn boezem behoorlijk heen en weer schommelen. Nog een geluk dat mijn buik verborgen zat achter het apparaat en dat ik die niet had hoeven zien bewegen. Pfff mijn schuddende lijf was nóg groter geweest. En die 'zeer slecht' als uitslag zal heus wel eens veranderen. Toch?
Nog 3 minuten programma 'afkoelen' op de crosstrainer en zwetend stapte ik dat apparaat af.
Ik had rpm van 40 tot 49 gehaald. Het zegt me niets maar ik noteer het maar even zodat ik straks een keer vergelijkingsmatriaal heb.
De man van de loopband was inmiddels vertrokken en dat gaf mij de kans de apparaten eens rustig te bekijken zonder dat iemand me zag.
Ik streek neer op een apparaat waar ik eerst het gewicht maar eens afhaalde, de standaard 5 kilo die dan toch als gewicht ingezet wordt, leek me zwaar genoeg.
25 keer drukte ik die 5 kilo weg met mijn armen en dat apparaat zou voor buste moeten zijn.
Daarna een ander apparaat voor mijn schouders maar na 10 keer gaf ik het op. Na een korte pauze nog 10 keer en na wéér een korte pauze nog 5 keer.
Tot slot besloot ik de loopband maar even te proberen om 5 minuten te wandelen. Ik moest namelijk mijn jongste alweer bijna ophalen, maar die band wilde ik ook even proberen zonder pottekijkers.
Zeer trots en zeer bezweet verliet ik de sportschool weer.
Wat voel ik me trots!
Een conditie van lik me het vestje maar o, o, o wat ben ik trots op mezelf dat ik er heen ben gegaan en dat ik het gedaan heb!
Dapper!Knap hoor van jou. Volgende week nog een keer.
BeantwoordenVerwijderenHoi Ankie,
BeantwoordenVerwijderenWat goed van je! Ook ik ben als buitenstaander zeer trots dat je het aan hebt gedurft, dat valt mee toch?
Nu volhouden hè, daar haal je nog meer voldoening uit.
Mocht je vragen hebben, hoor ik het graag. Je kunt me via WordPress benaderen of via MultiSportCard.
Super gedaan!
Groeten,
Jessica
APPLAUS !!!!!
BeantwoordenVerwijderenWilma
@Anoniem komt goed!
BeantwoordenVerwijderen@Jessica Dank je wel, Bij vragen weet ik je zeker te vinden :)
@Wilma *maakt buiging* Jij heel veel succes met je operatie!!
Ik vind het echt super gaaf van je dat je naar de sportschool geweest bent. Maar toch moet ik het even vragen... is het niet beter om te sporten zonder begeleiding? Die trainers kunnen namelijk een programma op maat maken, er voor zorgen dat je vooruit gang boekt zonder dat je iets te snel doet. Ze kunnen je vertellen hoe alles werkt en ze houden alles in de gaten. Is dat niet prettiger?
BeantwoordenVerwijderen@Linda goede vraag hoor!
VerwijderenIk ben zo arrogant om te denken dat ik vroeger voldoende gesport heb om te weten dat overbelasten in elk geval een bijzondere foute manier van sporten is.
Vroeger kwam ik 2 keer per week in de sportschool (groepslessen) en ik liep daarnaast nog 2-3 keer per week hard. ooit was ik dus heel sportief. Onvoorstelbaar he, met mijn gewicht :(
Ik weet dus dat rustig opbouwen essentieel is. Als je na het sporten 2 dagen spierpijn hebt dan ben je dus veel te ver gegaan. Ik weet dat als ik roei (dat heb ik inmiddels ook alweer gedaan) dat ik dan mijn rug recht moet houden, ik weet dat als ik aan een gewicht zit ik de gewichten juist zo langzaam mogelijk moet bewegen, en als je niet meer kunt dan nog net 1 keertje erbij en dan stoppen. Die dingen heb ik onthouden van toen.
Misschien eigenwijs, maar ik ben echt heel blij met deze kans mijn conditie weer wat op peil te brengen zonder pottekijkers.
Eigenlijk is de muptisportcard ook met begeleiding, waarom ik nu net een sportschool tref waar het niet zo is.. soms helpt het geluk een handje ;)